menu
Hesam Parsa

Assistant Professor

Update: 2024-10-24

Hesam Parsa

Faculty of Physical Education and Sports Sciences / Department of Sports Science

Master Theses

  1. تاثير تمرين شنا و عصاره تركيبي (پوست مركبات + گياه خارخاسك) بر ميزان التهاب و تغييرات فاكتورهاي استرس اكسيداتيو در رت هاي نر ديابتي
    سمانه مقبولي 2023
    هدف: التهاب نقش اساسي در بيماري ديابت دارد. هدف تحقيق حاضر بررسي اثر مصرف عصاره تركيبي (پوست مركبات + گياه خارخاسك) و تمرين شنا بر سطح برخي از فاكتورهاي التهابي(IL_6 ، TNF_a، CRP ، IL_10 ) در رت هاي نر مبتلا به ديابت مي باشد. روش ها: 50سر رت نر نژاد ويستار ( با ميانگين وزني 160 گرم) به طور تصادفي در پنج گروه، كنترل(CON) ، رت هاي ديابتي شده (Dia) و رت هاي ديابتي به همراه عصاره تركيبي(Dia + Ext) همچنين رت هايي كه ديابتي شدند و تحت ورزش شنا (Dia + Ext) قرار گرفتند، رت هايي كه ديابتي بشدند و علاوه بر ورزش شنا، عصاره تركيبي (Dia + Ext +Sw) نيز مصرف كردند، عصاره خارخاسك در نرمال سالين به ميزان 20 ميلي گرم به ازاي هركيلوگرم از وزن بدن رت ها به صورت گاواژ انجام مي شد. قبل از شروع پروتكل اصلي، هر پنج گروه به مدت يك هفته غذاي استاندارد استفاده نمودند. پروتكل تمرين شامل مدت دوازده هفته تمرين شنا بود كه هر دو هفته يكبار زمان تمرين بيشتر مي شد. در انتها نمونه هاي خوني رت ها براي سنجش مقادير IL-6، TNF-α، CRP و IL-10 ، گرفته شد. نتايج: مقادير IL-6، TNF-α و CRP در گروه Dia نسبت به گروه CON افزايش معنادار (P<0/05) و مقادير IL-10 كاهش معنادار (P<0/05) نشان دادند. ورزش شنا به تنهايي باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير CRP و افزايش معنادار (P<0/05) IL-10 نسبت به گروه Dia شد. عصاره تركيبي به تنهايي باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير TNF-α و افزايش معنادار (P<0/05) مقادير IL-10 نسبت به گروه Dia شد. تعامل عصاره تركيبي و ورزش شنا باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير IL-6، TNF-α و CRP و افزايش معنادار (P<0/05)IL-10 نسبت به گروه Dia شد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه هر دو مداخله عصاره تركيبي و تمرينات ورزشي موجب كاهش سطح التهاب در بيماران مبتلا به ديابت مي شودكه براي اثربخشي مثبت آن نياز به مداخله تمرين ورزشي مي باشد.
    Thesis summary

  2. تاثير همزمان عصاره تركيبي گياه (خارخاسك/پوست مركبات) به همراه ورزش شنا بر ميزان بيانresistin در تنظيم انسولين و ميزان آنتي اكسيدان هاي منتخب در خون موش صحرايي ديابتي شده
    مهديه جلاليان 2023
    هدف: يكي از دلايل ايجاد ديابت، تغيير سبك زندگي است.ديابت باعث بروز بيماري هاي مختلفي مي شود و سبب اين مي شود كه فرد اميد به زندگي را از دست بدهد. مطالعه حاضر به منظور تأثير عصاره تركيبي گياه (خارخاسك/پوست مركبات) تنهايي يا در حالت تركيب با ورزش شنا بر رزيستين ،كاتالاز و گلوتاتيون ردوكتاز رت هاي نر ديابتي شده انجام شد تا تأثير اين عوامل بر ديابت ايجاد شده را بررسي نمايد. روش ها: 50 سر رت نر نژاد ويستار (با ميانگين وزني 160 گرم)، به صورت تصادفي در پنج گروه، كنترل (CON)، رت هاي ديابتي شده((Dia، رت هاي ديابتي شده وعصاره تركيبي (Dia+ Ext)، و رت هاي ديابتي شده وتمرين شنا (Dia+ Sw) و رت هاي ديابتي شده ،عصاره تركيبي و تمرين شنا (Dia+Ext+ Sw) قرار گرفتند. براي ديابتي نمودن رت ها، از داروي استرپتوزوتوسين (سيگما، آمريكا) به صورت تك دوز و داخل صفاقي به ميزان 60 ميلي گرم بر كيلوگرم رقيق شده در 1.0 ميلي ليتر بافر سيترات سديم استفاده شد .عصاره خارخاسك در نرمال سالين به ميزان20 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم ورن بدن به صورت گاواژ انجام مي شد. پروتكل تمرين شامل مدت دوازده هفته تمرين شنا بود كه هر دو هفته يكبار زمان تمرين بيشتر مي شد. در انتها نمونه هاي خوني رت ها و بيان ژن رزيستين در عضله EDLرا براي سنجش مقادير رزيستين، كاتالاز و گلوتاتيون ردوكتازگرفته شد. نتايج : نسبت به گروه CON مقادير resistinدر گروه Dia افزايش معنادار (P<0/05) ، مقادير CATو GRكاهش معنادار (P<0/05) نشان دادند. ورزش شنا به تنهايي باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير resistin، افزايش معنادار (P<0/05)مقادير GRوCAT نسبت به گروه Dia شد. عصاره تركيبي به تنهايي باعث افزايش معنادار (P<0/05) مقادير CATو GR نسبت به گروه Dia شد. تركيب عصاره تركيبي و ورزش شنا باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير resistin ،افزايش معنادار (P<0/05) مقاديرCATو GRنسبت به گروه Dia شد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر براي اولين بار نشان مي دهد كه تركيب عصاره تركيبي گياه (خارخاسك/پوست مركبات) و تمرين شنا باعث بهبود رزيستين و آنتي اكسيدان منتخب در رت هاي ديابتي شده مي شود.
    Thesis summary

  3. تاثير تعامل تمرين شنا و مكمل كراتين بر بيان LXR آلفا و سطح آمينوترانسفرازهاي كبدي رت هاي چاق
    زينب اقاسي 2022
    بطور كلي نتايج تحقيق نشان مي دهند كه تمرين شنا در كنار رژيم غذايي پر چرب به نسبت گروه كنترل به تنهايي باعث افزايش معنادار سطح آلانين آمينوترانسفراز و سطح آسپارتات آمينوترانسفراز شد ولي بر مقادير بيان نسبي ژن LXR آلفا به لحاظ آماري موثر نبود، اما به نسبت گروهي كه فقط غذاي چرب مصرف كردند باعث كاهش معنادار سطح آلانين آمينوترانسفراز و سطح آسپارتات آمينوترانسفراز شد و در مقابل باعث افزايش معنادار مقادير بيان نسبي ژن LXR آلفا بود. در طرف ديگر مكمل كراتين نيز به تنهايي در مقايسه با گروه كنترل در كنار رژيم غذايي پر چرب باعث افزايش معنادار سطح آلانين آمينوترانسفراز و سطح آسپارتات آمينوترانسفراز و كاهش معنادار مقادير بيان نسبي ژن LXR آلفا شد، اما در مقايسه با گروهي كه صرفا عذاي پر چرب مصرف كرده بودند در هيچ يك از موارد تاثير معناداري ايجاد نكرد. اما با توجه به هدف پژوهش حاضر كه بررسي تاثير تعامل تمرين شنا و مكمل كراتين بر بيان LXR آلفا و سطح آمينوترانسفرازهاي كبدي رت هاي چاق بود، نتيجه گيري شد كه تاثير توامان مكمل كراتين و ورزش شنا در مقايسه با گروه كنترل صرفا باعث افزايش آسپارتات آمينوترانسفراز و بر سطح آلانين آمينوترانسفراز و مقادير بيان نسبي ژن LXR آلفا بلحاظ آماري تاثيري نداشت. اما در مقايسه با گروهي كه رژيم غذايي پرچرب مصرف كرده بودند، باعث كاهش معنادار سطح آلانين آمينوترانسفراز و سطح آسپارتات آمينوترانسفراز و افزايش معنادار مقادير بيان نسبي ژن LXR آلفا شد.
    Thesis summary

  4. اثرهايپو گلايسميك تعامل تمرين شنا ومكمل كراتين در رت هاي چاق شده با غذاي پرچرب به واسطه بيان بالاي پروتئين هاي تنظيمي گليكوژن عضلاني
    سيدمهدي مهاجراني 2022
    هدف: يكي از دلايل ايجاد چاقي، مصرف غذاي پرچرب مي باشد ،چاقي در ادامه مي تواند باعث ايجاد اختلال در تحمل گلوكز وكارايي انسولين شود ودر ايجاد سندروم متابوليك وديابت نوع2 نقش داشته باشد .مطالعه حاضر بمنظور تاثير تمرين شنا به تنهايي تركيب تمرين شنا ومكمل كراتين برهموستاز گلوكز ،كارايي انسولين وپروتئين هاي تنظيمي گليكوژن عضلاني در رت ها ي نر چاق شده باغذاي پرچرب مي باشد. روش ها: 50سررت نر نژادويستار(17±170گرم) به دو گروه 10تايي كنترل (غذاي استاندارد)و40تايي (غذاي پر چرب تقسيم شدند .بعداز12هفته وبه دنبال القاي چاقي،تعدادرت كنترل و10رت گروه HFD كشته شدند در ادامه 30رت چاق بطور تصادفي به سه گروه كنترل (OC )،تمرين شنا بعلاوه مكمل كراتين (TR+CR)تقسيم شدنددرانتها رت ها تحت آزمون تحمل گلوكز خوراكي (OGTT )قرار گرفتند ونمونه هاي خوني براي سنجش مقادير گلوكز وانسولين گرفته شد.همچنين عضله نعلي طرف راست براي سنجش ميزان پروتئين 4GLUT گليكوژن سنتاز برداشته شد. نتايج: مقادير گلوكز وانسولين درگروه HFDنسبت به گروهCND افزايش معني دار(0.05>P)ومقادير گليكوژن سنتاز وگلوكزنوع4(4-GLUT)كاهش معني دار(0.05>P)نشان داد.ورزش شنا بتنهايي باعث كاهش معني دار مقادير گلوكز وانسولين(0.05>P)وافزايش معني دار گليكوژن سنتاز وگلوكز نوع4(4GLUT ) (0.05>P) نسبت به گروه كنترل چاق(OC)شد تعامل مكمل كراتين وورزش شنا باعث كاهش معني داردرمقادير گلو كز(0.05>P)وگروه تمرين شنا (TR) شد وهمچنين باعث كاهش معني دار در مقادير انسولين (0.05>P )نسبت به گروه كنترل چاق (OC) وباعث افزايش معني دار مقادير گلوكزنوع4 (4GLUT ) نسبت به گروه كنترل چاق(OC )وگروه تمرين شنا (TR نتيجه گيري: مكمل كراتين باعث افزايش تاثيرات هايپوگلايسميك تمرينات شنا گرديد واين تاثيرات احتمالا بواسطه برداشت بيشتر گلوكز وافزايش مقادير پروتئين هاي 4GLUT وگليكوژن سنتاز عضلاني ميباشد
    Thesis summary

  5. مطالعه ي اثرات تمرين ورزشي تناوبي شديد در كنار مصرف ماده ي اكديسترون، بر حافظه، يادگيري و اضطراب در موش هاي صحرايي نر آلزايمري
    پارسا قلي پور 2021
    بيماري آلزايمر يكي از دلايل عمده ي زوال عقل است. ازنظر باليني، بيماران در ابتدا دچار اختلال حافظه ي كوتاه مدت هستند كه به دنبال آن دچار اختلال عملكردي و رفتاري مي شوند. تجمع آميلوئيد بتا در مغز اولين اتفاق در روند بيماري آلزايمر است كه نقش مهمي در افزايش استرس اكسيداتيو دارد. استرس اكسيداتيو يك عامل مهم در آسيب شناسي در بيماري هاي عصبي ازجمله آلزايمر است كه مي تواند منجر به مرگ سلول هاي عصبي شود. ماده ي اكديسترون كه يكي از مشتقات فيتواستروژن ها است اثراتي چون فوايد آنتي اكسيداني و بهبود حافظه و يادگيري دارد. تمرين ورزشي تناوبي شديد نيز شكلي از تمرينات ورزشي است كه باعث تنظيم استرس اكسيداتيو در هيپوكمپ، فاكتورهاي نوروتروفيك مشتق از مغز، فاكتورهاي التهابي و همچنين كاهش تخريب حافظه مي شود كه در اين مطالعه اين نوع تمرين ورزشي بر روي تردميل انجام گرفت. هدف از اين تحقيق بررسي اثرات متقابل مصرف مكمل خوراكي اكديسترون و انجام تمرين ورزشي تناوبي شديد بر روي تخريب حافظه و يادگيري، استرس اكسيداتيو و وضعيت سلولي درگير در بيماري آلزايمر بود. در مطالعه ي حاضر 90 سر موش صحرايي بالغ نژاد ويستار به طور تصادفي در 9 گروه 10 تايي تقسيم شدند. (1) كنترل، (2) شم، (3) اكديسترون، (4) تمرين ورزشي تناوبي شديد، (5) اكديسترون در كنار تمرين ورزشي تناوبي شديد، (6) آلزايمر، (7) درمان با اكديسترون، (8) درمان با تمرين ورزشي تناوبي شديد، (9) درمان با اكديسترون و تمرين ورزشي تناوبي شديد. پس از اتمام روند درمان، فعاليت حركتي، حافظه، يادگيري و اضطراب به وسيله ي آزمون هاي رفتاري زمينه ي باز، تشخيص شئ جديد، ماز بارنز و ماز به علاوه ي مرتفع ارزيابي شدند. همچنين وضعيت استرس اكسيداتيو به وسيله ي ارزيابي ظرفيت تام آنتي اكسيداني و وضعيت تام اكسيداني و وضعيت سلولي هيپوكامپ به وسيله ي رنگ آميزي اچ اند اي اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه تزريق داخل بطني آميلوئيد بتا سبب اختلال در فعاليت حركتي ،حافظه و يادگيري، وضعيت استرس اكسيداتيو و وضعيت سلولي هيپوكامپ مي شود و همين طور سطح اضطراب را افزايش مي دهد. درحالي كه مصرف مكمل اكديسترون در كنار انجام تمرين ورزشي تناوبي شديد به طور معناداري باعث بهبود معنادار اختلالات پيش آمده مي شود. با توجه به نتايج پژوهش حاضر، گمان مي رود كه مصرف اكديسترون در كنار انجام تمرين ورزشي
    Thesis summary

  6. تأثير مداخله ورزش شنا و مكمل كراتين بر نشانگرهاي زيستي التهابي رت هاي نر چاق شده با غذاي چرب
    محمد خسروي سهل ابادي 2021
    هدف: يكي از دلايل ايجاد چاقي، مصرف غذاي پرچرب مي باشد. چاقي و بافت چربي سفيد در ادامه مي تواند باعث ايجاد حالت التهاب مزمن شود. اين التهاب ممكن است در ايجاد سندروم متابوليك و بيماري هاي قلبي عروقي نقش داشته باشد. مطالعه حاضر به منظور تأثير مكمل كراتين به تنهايي يا در حالت تركيب با ورزش شنا بر نشانگرهاي زيستي التهابي، شامل سايتوكاين هاي پيش التهابي اينترلوكين-6 (IL-6)، فاكتور نكروز تومور - آلفا (TNF-α)، پروتئين واكنش پذير C (CRP) و سايتوكاين ضدالتهابي، اينترلوكين- 10 (IL-10) رت هاي نر مصرف كننده غذاي پرچرب انجام شد تا تأثير اين عوامل بر التهاب مزمن ايجاد شده را بررسي نمايد. روش ها: 50 سر رت نر نژاد ويستار (با ميانگين وزني 160 گرم)، به صورت تصادفي در پنج گروه، كنترل (CON)، غذاي پرچرب (HFD)، غذاي پرچرب و مكمل كراتين (HFD + Cr)، غذاي پرچرب و تمرين شنا (HFD+ TR) و غذاي پرچرب و مكمل كراتين و تمرين شنا (HFD + Cr + TR) قرار گرفتند. گروه CON غذاي طبيعي و چهار گروه ديگر غذاي پرچرب مصرف كردند. مكمل كراتين به صورت پودر ميكرونيزه شده و در مقياس دو و نيم درصد به غذاي ساخته شده پرچرب اضافه گرديد. پروتكل تمرين شامل مدت دوازده هفته تمرين شنا بود كه هر دو هفته يكبار زمان تمرين بيشتر مي شد. در انتها نمونه هاي خوني رت ها براي سنجش مقادير IL-6، TNF-α، CRP و IL-10 گرفته شد. نتايج: مقادير IL-6، TNF-α و CRP در گروه HFD نسبت به گروه CON افزايش معنادار (P<0/05) و مقادير IL-10 كاهش معنادار (P<0/05) نشان دادند. ورزش شنا به تنهايي باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير CRP و افزايش معنادار (P<0/05) IL-10 نسبت به گروه HFD شد. مكمل كراتين به تنهايي باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير TNF-α و افزايش معنادار (P<0/05) مقادير IL-10 نسبت به گروه HFD شد. تعامل مكمل كراتين و ورزش شنا باعث كاهش معنادار (P<0/05) مقادير IL-6، TNF-α و CRP و افزايش معنادار (P<0/05)IL-10 نسبت به گروه HFD شد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر براي اولين بار نشان مي دهد كه تركيب مكمل كراتين و تمرين شنا باعث بهبود التهاب مزمن ايجاد شده بر اثر چاقي ايجاد شده در رت هايي شده كه غذاي پرچرب مصرف مي كنند
    Thesis summary

  7. تاثيرتعامل ورزش و مكمل كراتين بر حساسيت انسوليني رت هاي نر چاق شده با غذاي پر چرب
    مرتضي زارعي 2020
    هدف: مطالعه حاضر به منظور تاثير مكمل كراتين به تنهايي يا در حالت تركيب با ورزش شنا بر مقاومت انسوليني، تحمل گلوكز و كارايي انسولين رت هاي نر مصرف كننده غذاي پر چرب انجام شد. روش ها: 50 سر رت نر نژاد ويستار (با ميانگين وزني 15±160 گرم )، به صورت تصادفي در پنج گروه قرار گرفتند. كنترل، غذاي پر چرب، غذاي پر چرب و مكمل كراتين، غذاي پر چرب و تمرين شنا و غذاي پر چرب و مكمل كراتين و تمرين شنا. پروتكل تمرين شامل مدت دوازده هفته تمرين شنا بود كه هر دو هفته يكبار زمان تمرين بيشتر مي شد. در انتها رت ها تحت آزمون تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) قرار گرفتند و نمونه هاي خوني براي سنجش مقادير TG, HDL و انسولين گرفته شد. نتايج: غذاي پر چرب به تنهايي باعث افزايش مقاومت انسولين و كاهش تحمل گلوكز و كارايي انسولين رت ها گرديد و مكمل كراتين به تنهايي تاثير برا اين تغييرات نداشت. تمرين به تنهايي باعث كاهش مقاومت انسولين و افزايش تحمل گلوكز و كارايي انسولين رت هاي مصرف كننده غذاي پر چرب شد و مكمل كراتين همراه با تمرين تاثير فزاينده بر تغييرات ذكر شده داشت. غذاي پر چرب باعث افزايش سطح TG شد و تمرين باعث كاهش سطح آن گرديد. مكمل كراتين به تنهايي يا با ورزش تاثير بيشتري بر كاهش TG داشت (P<0.05). نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر براي اولين بار نشان ميدهد كه تركيب مكمل كراتين و تمرين شنا باعث بهبود كنترل گلايسميك، كاهش مقاومت انسولين و افزايش كارائي انسولين در رت هايي شده كه غذاي پر چرب مصرف مي كنند.
  8. تاثير همزمان ورزش شنا و مصرف گياه خرفه بر حافظه و يادگيري رت هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد
    طيبه شيراوند 2020
    چكيده: مقدمه و هدف: ديابت مليتوس شايعترين مشكل متابوليكي ميباشد. تحقيقات اخير نشان داده است كه بيماري ديابت منجر به بروز اختلالات حركتي و شناختي و نقص در يادگيري ميشود. گياه خرفه يك منبع غني از اسيدهاي چرب امگا-3 ميباشد كه اين ماده در تكامل مغز وسيستم عصبي و افزايش حافظه نقش اساسي دارد. همچنين نشان داده شده است كه ورزش مي تواند عملكرد ذهني را بهبود بخشد و يادگيري و حافظه را افزايش دهد. بنابراين هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير همزمان ورزش شنا و مصرف گياه خرفه بر حافظه و يادگيري رت هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين است. مواد و روش ها: به اين منظور تعداد 50 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در محدوده ي وزني 200-250 گرم، در شرايط 12 ساعت روشنايي و 12 ساعت تاريكي و درجه حرارت 22 درجه سانتيگراد نگهداري شدند. پس از القاء ديابت به وسيله تزريق استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد، حيوانات به پنج گروه ( هر گروه شامل 10 سر) تقسيم شدند. 1- گروه كنترل سالم با وزن طبيعي. 2-گروه كنترل ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه غذاي نرمال. 3- گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با ورزش استقامتي قدرتي شنا. 4-گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با رژيم غذايي خرفه. 5-گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با ورزش استقامتي قدرتي شنا و رژيم غذايي همراه با خرفه. موش ها به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته، همراه با وزنه (2درصد وزن بدن)(33/5±2/5درجه سانتي گراد) به اجراي تمرين شنا پرداختند. حافظه احترازي غيرفعال آنها به وسيله شاتل باكس، عملكرد شناختي به وسيله تست جعبه باز، حافظه شناختي به وسيله تست تشخيص شي و اضطراب آنها به وسيله تست پلاس ميز بررسي شد. نتايج: ميزان STLa كه معيارتاخير ورود به قسمت تاريك در روز اول است (step-through Latency acquisition )، در گروه هاي ديابتي، ديابتي همراه با مصرف خرفه و ديابتي كه ورزش شنا انجام ميدادند نسبت به گروه كنترل كاهش يافت كه اين كاهش از نظر آماري معنادار بود(P<0.05)، همچنين تاخير ورود به باكس مشكي در گروه ديابتي كه خرفه مصرف ميكردند و ورزش شنا انجام ميدادند نسبت به گروه ديابتي افزايش يافت كه اين افزايش از نظر آماري معني داري بود(P<0.05). مقايسه فعاليت حركتي بين گروههاي مختلف، نشان
    Thesis summary

  9. تاثير تركيب گياهي سنتي اسفرزه و ورزش شنا بر حافظه و يادگيري رت هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد
    زهرا مرادي خليق 2020
    چكيده: مقدمه و هدف: ديابت مليتوس شايعترين مشكل متابوليكي ميباشد. تحقيقات اخير نشان داده است كه بيماري ديابت منجر به بروز اختلالات حركتي و شناختي و نقص در يادگيري ميشود. گياه خرفه يك منبع غني از اسيدهاي چرب امگا-3 ميباشد كه اين ماده در تكامل مغز وسيستم عصبي و افزايش حافظه نقش اساسي دارد. همچنين نشان داده شده است كه ورزش مي تواند عملكرد ذهني را بهبود بخشد و يادگيري و حافظه را افزايش دهد. بنابراين هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير همزمان ورزش شنا و مصرف گياه خرفه بر حافظه و يادگيري رت هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين است. مواد و روش ها: به اين منظور تعداد 50 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در محدوده ي وزني 200-250 گرم، در شرايط 12 ساعت روشنايي و 12 ساعت تاريكي و درجه حرارت 22 درجه سانتيگراد نگهداري شدند. پس از القاء ديابت به وسيله تزريق استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد، حيوانات به پنج گروه ( هر گروه شامل 10 سر) تقسيم شدند. 1- گروه كنترل سالم با وزن طبيعي. 2-گروه كنترل ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه غذاي نرمال. 3- گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با ورزش استقامتي قدرتي شنا. 4-گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با رژيم غذايي خرفه. 5-گروه ديابتي شده به وسيله استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد همراه با ورزش استقامتي قدرتي شنا و رژيم غذايي همراه با خرفه. موش ها به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته، همراه با وزنه (2درصد وزن بدن)(33/5±2/5درجه سانتي گراد) به اجراي تمرين شنا پرداختند. حافظه احترازي غيرفعال آنها به وسيله شاتل باكس، عملكرد شناختي به وسيله تست جعبه باز، حافظه شناختي به وسيله تست تشخيص شي و اضطراب آنها به وسيله تست پلاس ميز بررسي شد. نتايج: ميزان STLa كه معيارتاخير ورود به قسمت تاريك در روز اول است (step-through Latency acquisition )، در گروه هاي ديابتي، ديابتي همراه با مصرف خرفه و ديابتي كه ورزش شنا انجام ميدادند نسبت به گروه كنترل كاهش يافت كه اين كاهش از نظر آماري معنادار بود(P<0.05)، همچنين تاخير ورود به باكس مشكي در گروه ديابتي كه خرفه مصرف ميكردند و ورزش شنا انجام ميدادند نسبت به گروه ديابتي افزايش يافت كه اين افزايش از نظر آماري معني داري بود(P<0.05). مقايسه فعاليت حركتي بين گروههاي مختلف، نشان
  10. تاثير تركيب گياه خرفه و ورزش( استقامتي و مقاومتي) بر حساسيت انسوليني رت هاي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين
    اميرعباس عظيمي 2020
    استفاده از گياهان دارويي در مديريت ديابت داراي سابقه ي بسيار طولاني است. يكي از مهمترين اين گياهان دارويي خرفه است. خرفه سرشار از بسياري از مواد مغذي از جمله ويتامين اي، اسيد هاي چرب امگا 3 و پلي ساكاريد است. اين گياه منبع خوبي از تركيبات فعال بيولوژيكي از جمله اسيدهاي چرب امگا 3 و بتاكاراتن، اسيد هاي آمينه، آلفا توكوفرول، اسيد اسكوربيك، گلوتاتيون و تركيبات فلانوئيدها است. مطالعات نشان داده اند كه پلي ساكاريدها، فلاونوئيدها، پروتئين آزواسپرمي، پلي پپتيد، استروئيدها وآلكالوئيدهاي موجود در گياهان دارويي مانند خرفه مي تواند به درستي كاهش قند و چربي خون را توجيه كنند(2.1). برخي از تحقيقات انجام شده بر روي نمونه هاي حيواني و انساني نشان داده اند هركدام از روشهاي درمان دارويي و يا غير دارويي( مثل فعاليت هاي ورزشي و حركتي) به تنهايي نمي توانند قند خون را در درازمدت كنترل كنند)5(، ولي تلفيقي از تمرينات بدني و درمان دارويي سبب بهبود كنترل قند خون و مقاومت انسوليني مي شوند)5-7(.
    Thesis summary

  11. تاثير همزمان ورزش شنا و مصرف گياه خرفه _ اسفرزه بر حافظه و يادگيري رت هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين ونيكوتين آميد
    فاطمه قاسمي 2019
    مقدمه و هدف:مطالعات زيادي در مورد تاثير اجراي فعاليت ورزشي و نيز مصرف گياهان مختلف، برحافظه و يادگيري بيماران ديابتي نوع 2، بررسي گرديده است. اما تاكنون تحقيقي در مورد مصرف همزمان دوگياه خرفه و اسفرزه، همراه با اجراي ورزش شنا صورت نگرفته است. از اين رو؛ اين مطالعه با هدف تعيين اثر تركيب دو گياه سنتي خرفه- اسفرزه و ورزش استقامتي قدرتي بر حافظه و يادگيري موش هاي نرديابتي (STZ/NA) اجرا گرديد. مواد و روش: تعداد 50 سر موش نر صحرايي نژاد ويستار در محدوده وزني(275±25) انتخاب شدند. جهت القاي ديابت، نيكوتين آميد(NA)( Mg/kg120) و استرپتوزوتوسين (STZ)( Mg/kg65) ، به روش داخل صفاقي به موش ها تزريق شد. سپس به طور تصادفي، آزمودني هابه پنج گروه: 1. كنترل-سالم(Con: n=10 ) 2. گروه كنترل-ديابتي(D : n=7 )، 3.گروه ديابتي-تمرين( D Tr: n=8)،4.گروه ديابتي رژيم غذايي (D P Ps: n=8)، 5.گروه ديابتي- رژيم غذايي- تمرين (D P PS Tr : n=6) تقسيم شدند. موش ها به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته، همراه با وزنه (2درصد وزن بدن)(33/5±2/5درجه سانتي گراد) اجراي تمرين شنا پرداختند. حافظه احترازي غيرفعال آنها به وسيله شاتل باكس، عملكرد شناختي به وسيله تست جعبه باز، حافظه شناختي به وسيله تست تشخيص شي و اضطراب آن ها به وسيله تست پلاس ميز بررسي شد. يافته ها: ميزان STLa كه معيارتاخير ورود به باكس مشكي در روز اول است، در گروه هاي ديابتي، ديابتي همراه با مصرف خرفه- اسفرزه و ديابتي كه ورزش شنا انجام ميدادند نسبت به گروه كنترل كاهش يافت كه اين كاهش از نظر آماري معنادار بود(P<0.05)، همچنين تاخير ورود به باكس مشكي در گروه ديابتي كه خرفه- اسفرزه مصرف مي كردند و ورزش شنا انجام مي دادند نسبت به گروه ديابتي افزايش يافت كه اين افزايش از نظر آماري معني داري بود(P<0.05). مقايسه فعاليت حركتي بين گروه هاي مختلف، نشان داد كه كه سرعت حركت و مسافت جابه جا شده در بين گروه ديابتي،گروه ديابتي همراه با دريافت خرفه- اسفرزه و گروه ديابتي و ورزش نسبت به گروه كنترل كاهش يافته است كه اين كاهش از نظر آماري معني دار است (P<0.05). نتيجه گيري: بنظر مي رسد مصرف همزمان دوگياه خرفه –اسفرزه با اجراي تمرين شناي استقامتي باعث افزايش حافظه و يادگيري در موش هاي نر ديابتي شده مي شود .
  12. تاثير مكمل كراتين و ورزش بر شبكه مويرگي و قطر تار هاي عضلات اسكلتي نمونه
    وحيد فاضليان 2019
    استراحت در رختخواب پس از بيماري منجر به از دست دادن توده ي عضلاني و كاهش در اندازه ي سطح مقطع فيبرعضلاني مي-شود. اين آتروفي عضلاني منشا بيماري هايي مانند كاهش حساسيت به انسولين، ديابت و بيماري هاي ديگر باشد. پژوهش ها حاكي از تاثيرمثبت مكمل كراتين و انجام تمرينات مقاومتي بر سلول عضلاني و بافت مويرگي عضله مي باشد. هدف اين تحقيق، بررسي تاثير مكمل كراتين و ورزش بر شبكه ي مويرگي و قطر تارهاي عضلات اسكلتي نمونه هاي انساني است در 22 انسان سالم غير ورزشكار 11 مرد و 11 زن 18 تا 30 سال مي باشد. آزمودني ها به طور تصادفي به دو گروه 11 نفري كنترل و كراتين تقسيم شدند. گروه كنترل در دو هفته ي اول تحقيق صرفا دارونما مصرف كرد، در حالي كه كل پاي راست آنها مانند گروه كراتين در گچ بود. سپس از هفته سوم تا ششم اين گروه همانند گروه كراتين تمرينات تقويت عضله چهارسر را انجام دادند. اما همزمان دارونما نيز مصرف مي كردند. گروه كراتين نيز در دو هفته ي اول پژوهش هر روز به ميزان 5 گرم كراتين مصرف كرد در حالي كه پاي راست آنها مانند گروه كنترل در گچ بود. سپس از هفته ي سوم تا ششم اين گروه تمرينات تقويت عضله چهارسر را انجام دادند و همزمان به ميزان 5/2 گرم كراتين در روز مصرف مي كردند. نمونه در كل طول تحقيق 3 مرتبه بايوپسي عضلاني از هر دو گروه گرفته شد. در آغاز تحقيق پس از 2 هفته بي تحركي و در پايان 8 هفته. در ابتداي امر پس از 2 هفته بي تحركي و پس از 6 هفته تمرينات نمونه برداري از عضله ي پهن خارجي انجام شد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد كه تمرين مقاومتي به تنهايي مي تواند در افزايش سطح مقطع تارهاي عضلاني نوع IIa و نوع I موثر باشد، اما ميزان اين تاثير با مكمل ياري كراتين بطور معنادار افزايش مي يابد. با اين حال تاثير مصرف مكمل كراتين به همراه تمرينات مقاومتي بر روي تار نوع I نسبت به تار نوع IIa كمتر است. تمرين مقاومتي و مصرف كراتين در هر دو نوع تار باعث افزايش در تعداد مويرگها مي شود.
    Thesis summary

  13. تاثير گياه سنتي اسفرزه و ورزش بر حساسيت انسوليني موش هاي ديابتي شده با استرپتوزوسين
    سارا رجبي 2019
    مقدمه وهدف: مطالعات نشان دادند كه اجراي فعاليت ورزشي و نيز، مصرف گياه اسفرزه، منجر به افزايش حساسيت انسوليني در افراد ديابتي نوع2 مي-شود، اما اثر دوازده هفته شناي پيش رونده همزمان با مصرف گياه اسفرزه، به-خوبي مشخص نيست. از اين رو، هدف از تحقيق حاضر، بررسي اثردوازده هفته تمرين شنا و مصرف خوراكي گياه اسفرزه بر روي حساسيت انسوليني موش هاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين-نيكوتين آميد (STZ-NA) مي باشد. مواد و روش ها: تعداد پنجاه سر موش نر صحرايي (25±275 گرم) با استفاده از 120 ميلي گرم/كيلوگرم ﻣﺤﻠﻮل نيكوتين آميد همراه با 65 ميلي گرم/كيلوگرم ﻣﺤﻠﻮل استرپتوزوتوسين، به روش درون صفاقي، ديابتي گرديدند. موش ها به طور تصادفي، به پنج گروه (10 تايي): 1. كنترل (C)، 2. ديابتي شده با استرپتوزوتوسين و نيكوتين آميد (D)، 3. ديابتي شده با اجراي تمرين شنا (DT)، 4. ديابتي شده با مصرف گياه اسفرزه (DP)، 5. ديابتي شده با اجراي تمرين شنا و مصرف گياه اسفرزه (DPT)، تقسيم شدند. تمرين شناي موش ها به مدت دوازده هفته و پنج جلسه در هفته اجرا گرديد، جلسه اول با پانزده دقيقه در هر جلسه آغاز شد، سپس مدت زمان شنا به صورت پيش رونده افزايش يافت، به طوري كه از جلسه هشتم تا داوزدهم به چهل دقيقه رسيد. گياه اسفرزه با غذاي نرمال موش ها تركيب، و آزادانه در اختيار آن ها قرار داده شد. يافته ها: اجراي دوازده هفته تمرين شنا سبب افزايش حساسيت انسوليني و كاهش تري گليسريد سرمي در گروه هاي ديابتي ورزشي بدون مصرف اسفرزه گرديد. هم چنين، مشاهده شد كه مصرف گياه اسفرزه در گروه ديابتي، باعث افزايش حساسيت انسوليني در آن ها شده، اما تاثيري بر كاهش مقدار تري گليسريد آن-ها نداشته است. اجراي هم زمان شنا همراه با مصرف گياه اسفرزه، تاثير معنادارتري داشته است. وزن موش ها در گروه ديابتي با مصرف اسفرزه نسبت به گروه كنترل، تفاوت معني داري نشان داد (05/0p<)، در حالي كه در ساير گروه ها در مقايسه با گروه كنترل، هيچ اختلاف معناداري در تغيير وزن بدن مشاهده نشد (05/0p>). نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه انجام فعاليت بدني و مصرف گياه اسفرزه مي تواند منجر به كاهش مقادير سرمي تري گليسريد، و نيز افزايش حساسيت انسوليني در بيماران ديابتي نوع دو گردد، كه به نظر مي رسد اجراي هم زمان ورزش و مصرف اين گياه، تأثير معنادارتري دارد.
  14. تاثيرتركيبي دوگياه سنتي خرفه - اسفرزه با ورزش بر حساسيت انسوليني رتهاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين
    نگين عاملي 2019
    مطالعات زيادي در مورد تاثير اجراي فعاليت ورزشي و نيز مصرف گياهان مختلف، بر حساسيت انسوليني بيماران ديابتي نوع2، بررسي گرديده است، اما تاكنون تحقيقي در مورد مصرف هم زمان دو گياه خرفه و اسفرزه، همراه با اجراي تمرين شنا صورت نگرفته است. ، از اين رو؛ اين مطلعه با هدف تعيين اثرتركيب دو گياه سنتي خرفه-اسفرزه و ورزش استقامتي - قدرتي بر حساسيت انسوليني موش هاي نر ديابتي (STZ/NA) اجرا گرديد. مواد و روش ها: تعداد 50 سر موش نر صحرايي (g25±275) انتخاب شدند. جهت القاي ديابت، نيكوتين آميد (NA) (120 mg/kg)، و استرپتوزوتوسين (STZ)(65mg/kg)، به روش داخل صفاقي به موش ها تزريق شد. سپس به طور تصادفي، آزمودني ها به پنج گروه؛ 1. گروه كنترل-سالم)10C ; n=)، 2. گروه كنترل-ديابتي)7D; n=)، 3. گروه ديابتي-تمرين)8DT; n=)، 4. گروه ديابتي-رژيم غذايي)8DP PS; n= )، 5. گروه ديابتي-رژيم غذايي-تمرين (6DT PS P; n=)، تقسيم شدند. موش ها به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته، همراه با وزنه (2 درصد وزن بدن) (5/2±5/33 درجۀ سانتي گراد) اجراي تمرين شنا پرداختند. در نهايت، شاخص سرمي تري گليسريد، تست تحمل گلوكز خوراكي(OGTT)، غذاي مصرفي روزانۀ موش ها و كسب وزن آن ها، بررسي گرديد. تفاوت ها با روش تحليل واريانس، و مقايسۀ گروه ها توسط تست تعقيبي بونفروني تعيين گرديد (05/0p≤). يافته هاي پژوهش: نتايج مقادير سرمي تري گليسريد نشان دهندۀ تاثير تمرينات ورزشي همراه با مصرف دو گياه خرفه-اسفرزه بر كاهش معنادار مقدار تري گليسريد بود. بيشترين كاهش معنادار تست تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) هنگام اجراي فعاليت شنا همراه با مصرف گياهان خرفه و اسفرزه مشاهده شد. غذاي مصرفي روزانۀ موش هاي ديابتي در مقايسه با گروه كنترل افزايش معناداري داشت. كسب وزن موش هاي ديابتي ورزشي در مقايسه با گروه ديابتي، افزايش معناداري يافت (05/0p=). نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه مصرف هم زمان دو گياه خرفه-اسفرزه با اجراي تمرين شناي استقامتي بر افزايش حساسيت انسوليني تاثير معناداري دارد
  15. تاثيرتركيبي دوگياه سنتي خرفه - اسفرزه با ورزش بر حساسيت انسوليني رتهاي نر ديابتي شده با استرپتوزوتوسين
    2019
    مقدمه و هدف: مطالعات زيادي در مورد تاثير اجراي فعاليت ورزشي و نيز مصرف گياهان مختلف، بر حساسيت انسوليني بيماران ديابتي نوع2، بررسي گرديده است، اما تاكنون تحقيقي در مورد مصرف هم زمان دو گياه خرفه و اسفرزه، همراه با اجراي تمرين شنا صورت نگرفته است. ، از اين رو؛ اين مطلعه با هدف تعيين اثرتركيب دو گياه سنتي خرفه-اسفرزه و ورزش استقامتي - قدرتي بر حساسيت انسوليني موش هاي نر ديابتي (STZ/NA) اجرا گرديد. مواد و روش ها: تعداد 50 سر موش نر صحرايي (g25±275) انتخاب شدند. جهت القاي ديابت، نيكوتين آميد (NA) (120 mg/kg)، و استرپتوزوتوسين (STZ)(65mg/kg)، به روش داخل صفاقي به موش ها تزريق شد. سپس به طور تصادفي، آزمودني ها به پنج گروه؛ 1. گروه كنترل-سالم)10C ; n=)، 2. گروه كنترل-ديابتي)7D; n=)، 3. گروه ديابتي-تمرين)8DT; n=)، 4. گروه ديابتي-رژيم غذايي)8DP PS; n= )، 5. گروه ديابتي-رژيم غذايي-تمرين (6DT PS P; n=)، تقسيم شدند. موش ها به مدت 12 هفته و پنج جلسه در هفته، همراه با وزنه (2 درصد وزن بدن) (5/2±5/33 درجۀ سانتي گراد) اجراي تمرين شنا پرداختند. در نهايت، شاخص سرمي تري گليسريد، تست تحمل گلوكز خوراكي(OGTT)، غذاي مصرفي روزانۀ موش ها و كسب وزن آن ها، بررسي گرديد. تفاوت ها با روش تحليل واريانس، و مقايسۀ گروه ها توسط تست تعقيبي بونفروني تعيين گرديد (05/0p≤). يافته هاي پژوهش: نتايج مقادير سرمي تري گليسريد نشان دهندۀ تاثير تمرينات ورزشي همراه با مصرف دو گياه خرفه-اسفرزه بر كاهش معنادار مقدار تري گليسريد بود. بيشترين كاهش معنادار تست تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) هنگام اجراي فعاليت شنا همراه با مصرف گياهان خرفه و اسفرزه مشاهده شد. غذاي مصرفي روزانۀ موش هاي ديابتي در مقايسه با گروه كنترل افزايش معناداري داشت. كسب وزن موش هاي ديابتي ورزشي در مقايسه با گروه ديابتي، افزايش معناداري يافت (05/0p=). نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه مصرف هم زمان دو گياه خرفه-اسفرزه با اجراي تمرين شناي استقامتي بر افزايش حساسيت انسوليني تاثير معناداري دارد