منو
علی یلفانی

استاد

تاریخ به‌روزرسانی: 1403/10/06

علی یلفانی

تربیت بدنی و علوم ورزشی / علوم ورزشی

رساله های دکتری

  1. ارزیابی کینماتیک حرکتی بخش های مختلف تنه در حرکات دم و بازدم در افراد با اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالی و مقایسه با افراد سالم
    1402
    ارزیابی کینماتیک حرکتی بخش های مختلف تنه در حرکات دم و بازدم در افراد با اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالی و مقایسه با افراد سالم
  2. تاثیر تمرینات کنترل حرکتی، عصبی و شناختی بر متغییرهای روانشناختی و کینتیکی راه رفتن بیماران مبتلا به کمردردمزمن غیر اختصاصی
    1402
    تاثیر تمرینات کنترل حرکتی، عصبی و شناختی بر متغییرهای روانشناختی و کینتیکی راه رفتن بیماران مبتلا به کمردردمزمن غیر اختصاصی
  3. تاثیر تمرینات 11+ کودکان بر ریسک فاکتورهای کینماتیکی رباط صلیبی قدامی در نونهالان دختر فوتبالیست طی حرکت فرود تک پا
    1401
    تاثیر تمرینات 11+ کودکان بر ریسک فاکتورهای کینماتیکی رباط صلیبی قدامی در نونهالان دختر فوتبالیست طی حرکت فرود تک پا
  4. تاثیر تمرین عضلات تنفسی بر متغیرهای فشار کف پایی و الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی در ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن
    1398
    مقدمه: کمردرد اولین علت ناتوانی در افراد کمتر از 45 سال، دومین دلیل مراجعه به پزشک و سومین دلیل جراحی می باشد. کمردرد به دلیل سبک بد زندگی و همچنین شیوه نادرست تمرینی که سبب ضعف عضلانی در ناحیه کمری می شود و در نهایت سبب ایجاد بار و تنش بیش از حد بر عضلات می شود. افراد مبتلا به کمردرد توانایی کنترل چند قسمتی را از دست می دهند. در مقابل این افراد با استفاده از یک استراتژی سخت شامل استراتژی مچ پا تعادل و کنترل پاسچر را حفظ می کنند. نتیجه استفاده از این استراتژی افزایش نوسان در مچ پا و پا می باشد. همچنین شواهد در مورد ارتباط عملکرد تنفسی و کمردرد در حال افزایش است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تاثیر تمرین عضلات تنفسی بر متغیرهای فشار کف پایی و فعالیت عضلات مفصل مچ پای ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن هنگام انجام اسکات بالای سر صورت گرفت. مواد و روش ها: جامعه آماری شامل ورزشکاران رشته های قدرتی شهر همدان بود. بدین منظور ورزشکارانی که بیش از سه ماه کمردرد با علت نامشخص داشتند به عنوان افراد با کمردرد مزمن غیراختصاصی انتخاب شدند. از این جامعه آماری 49 نفر طبق معیارهای ورود به تحقیق، به عنوان نمونه انتخاب شدند. متغیرهای فشار کف پایی و همچنین فعالیت عضلات ساقی قدامی، پرونئوس لونگوس، دوقلوی داخلی و دوقلوی خارجی پای برتر هنگام انجام اسکات بالای سر ثبت شد. طول مدت آزمون اسکات بالای سر 30 ثانیه بود. گروه تجربی پروتکل آنی و طولانی مدت تمرین عضلات تنفسی را انجام دادند. متغیرها در پیش آزمون، پس آزمون مرحله آنی و پس آزمون مرحله طولانی مدت در دو گروه کنترل و تجربی ثبت و آنالیز شدند. نتایج: پروتکل آنی تمرینات تنفسی سبب کاهش محدوده نوسان و محیط نوسان از متغیرهای فشار کف پایی شد. همچنین پروتکل آنی تمرینات تنفسی فعالیت عضلات ساقی قدامی و پرونئوس لونگوس را کاهش داد. ولی تمرینات آنی بر تقارن فشار کف پایی و زمان رسیدن به حداکثر فعالیت عضلات تاثیری نداشت. پروتکل طولانی مدت تمرینات تنفسی سبب کاهش طول محور مینور، طول محور ماژور، محدوده نوسان، محیط نوسان، سرعت نوسان، انحراف استاندارد از محور X و انحراف استاندارد از محور Y از متغیرهای فشار کف پایی شد. ولی بر تقارن فشار کف پایی تاثیری نداشت. همچنین تمرینات طولانی مدت تنفسی سبب کاهش فعالیت عضلات ساقی قدامی، پرونئوس لونگوس و دوقلوی داخلی شده است. هم
  5. بررسی عوامل خطرآفرین پیش بین سندروم گیرافتادگی شانه در بازیکنان نخبه تنیس روی میز
    1397
    مقدمه: سندروم گیرافتادگی شانه از آسیب های شایع در رشته های ورزشی بالای سر، از جمله تنیس روی میز است که می تواند منجر به آسیب های مکرر و افت عملکرد ورزشکار شود.عوامل خطرزای متعددی در به وجود آمدن سندروم گیرافتادگی شانه دخیل است، لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل خطرآفرین پیش بین سندروم گیرافتادگی شانه ( عوامل الکترومیوگرافی، بیومکانیکال، پوسچرال، استقامت عضلات میان تنه و ثبات عملکردی شانه)در بازیکنان نخبه تنیس روی میز بود. روش تحقیق: طرح این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی و کاربردی بود.60 بازیکن تنیس روی میز نخبه 20 تا 28 سال که حداقل 3 سال سابقه بازی حرفه ای داشتند به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند.30 نفر آن ها با توجه به معیارهای ورود و خروج درگروه مبتلا و 30 نفر دیگر که هیچ گونه آسیب دیدگی در ناحیه کمربند شانه ای خود نداشته در گروه سالم قرار گرفتند.سپس نمونه ها در مرحله آزمون ضربه فورهند تاپ اسپین را به عنوان تکلیف اختصاصی انجام داده و در حین انجام این تکلیف، فعالیت الکترومیوگرافی عضلات منتخب کمربند شانه ای آن ها ( ذوزنقه فوقانی، ذوزنقه تحتانی، فوق خاری، دندانه ای قدامی، دلتوئید قدامی و دوسر بازویی) ثبت شد.همچنین در این مرحله نمونه های هر دو گروه از لحاظ ثبات عملکردی شانه (آزمون تعادل Y اندام فوقانی)، ناهنجاری های پوسچرال ( سر به جلو و شانه گرد)، استقامت عضلات میان تنه ( آزمون کیبلر)، وجود یا عدم وجود دیسکینزی ( آزمون کیبلر) مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: پس از اجرای آزمون ها و تحلیل آماری بین دو گروه از لحاظ آماری در متغیرهای میزان فعالیت ( عضله ذوزنقه فوقانی: P=0.009، عضله فوق خاری P=0.001 و عضله دندانه ای قدامی: P= 0.007 ) و الگوی فعالیت عضلات ( عضله ذوزنقه فوقانی: P= 0.004، عضله دندانه ای قدامی P=0.001 ) ثبات عملکردی شانه ( جهت میانی: P= 0.024، جهت تحتانی – جانبی P= 0.006، و جهت فوقانی – جانبی P= 0.003 )، ناهنجاری های پوسچرال ( سر به جلو: P= 0.001، شانه گرد: P= 0.011 ) و دیسکینزی کتف ( P= 0.003) تفاوت معناداری نشان داده شد، همچنین نتایج رگرسیون لجستیک نشان دهنده ارتباط مستقیم دو فاکنور میزان فعالیت عضله ذوزنقه فوقانی و شانه گرد با احتمال وقوع سندروم گیرافتادگی بود. در این تحقیق تفاوتی بین دوگروه درثبات میان تنه مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نت
  6. تاثیر تمرینات تنفسی بر فعالیت عضلات منتخب لوکال و گلوبال تنه ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی
    1395
    مقدمه: درد ناحیه پایینی ستون فقرات از شیوع قابل توجهی در کلیه جوامع برخوردار است.در برخی کمردردها یک تشخیص دقیق برای علت کمردرد وجود داردولی چنانچه علت دقیق وجود نداشته باشد به عنوان کمردرد غیراختصاصی تعریف می شود.این نوع کمردرد معمولا زیاد خطرناک نیست ولی چنانچه بدون درمان رها شود منجر به عود درد شده و مزمن می شوندکه در این صورت در کیفیت زندگی افراد تاثیر منفی گذاشته و موجب کاهش شرکت افراد در فعالیت های فیزیکی می گردد.این موضوع در ورزشکاران از اهمیت بسزای برخوردار است،زیرا چنانچه درد کمر ورزشکاران درمان نگردد ممکن است این افراد توانایی بازگشت به ورزش را از دست بدهند.همچنین شیوع کمردرد مزمن در بین ورزشکاران جوان 15-10% است. در افراد مبتلا به کمردرد فعالیت عضلات لوکال و همچنین هم انقباضی این عضلات کاهش می یابد همچنین شواهد نشان می دهد که عملکرد تنفسی در افراد مبتلا به کمردرد مزمن دچار اختلال می شود.بنابراین احتمالا یکی از روش روش های درمانی در این افراد تمرینات تنفسی می باشد.هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات تنفسی بر فعالیت عضلات منتخب لوکال و گلوبال ناحیه تنه ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن بود.مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش حاضر ورزشکاران رشته های قدرتی شهر همدان با دامنه سنی 18 تا 25 سال بود. از میان جامعه آماری و با توجه به اهداف و شرایط تحقیق 49 ورزشکار رشته های قدرتی ( زن ومرد) به عوان نمونه تحقیق وارد مطالعه شدند.تمرینات آنی تنفسی ( سرعتی – اینتروال) که به صورت 6 ست تمرین تنفسی سرعتی 30 ثانیه ای ( با 2 دقیق استراحت بین ست ها) با حجم جاری ثابت که شروع شدت تمرین با 60 درصد حداکثر فشار تنفسی بوده و افزایش شدت تا 90 درصد ادامه می یافت.افزایش شدت در هر ست 5% بوده است. و هشت هفته تمرینات تنفسی توسط گروه تجربی انجام شد.این پروتکل شامل برنامه تمرینی با بار مقاومتی که شامل افزایش بار در دامنه 90-50 درصد حداکثر فشار تنفسی که به مدت هشت هفته، هفت روز در هفته، دو جلسه در روز و 30 تنفس در هر جلسه با فرکانس تنفسی 15 تنفس در دقیقه اجرا شد.قبل و بعد از تمرینات تنفسی فعالیت عضلات منتخب لوکال ( مولتی فیدوس کمری، ترنسورس شکمی) و گلوبال ( رکتوس آبدومینوس، ارکتور اسپاین) هر دو گروه تجربی و کنترل به هنگام انجام حرکت اسکات بالای سر به وسیله دستگاه الکترومیوگرافی سطحی اندازه گی
  7. پیش بینی فاکتورهای حسی حرکتی موثر بر میزان ناپایداری مزمن مچ پا در زنان ورزشکار نخبه و ارائه مدل با رویکرد شبکه عصبی
    1395
    مقدمه و هدف: بی ثباتی مزمن مچ پا، شایع ترین عارضه بعد از پیچ خوردگی حاد اولیه است که حدود 60-15 درصد افراد آن را تجربه می کنند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی فاکتورهای حسی حرکتی موثر بر میزان ناپایداری مزمن مچ پا در زنان ورزشکار نخبه و ارائه مدل با رویکرد شبکه عصبی بود. روش شناسی تحقیق: روش این مطالعه همبستگی و از نوع Case Control بوده، 25 ورزشکار آسیب دیده و 25 ورزشکار سالم با استفاده از مقیاس های FADI و فرم ورزشی FADI و نیز مقیاس سنجش میزان ناپایداری سایمون انتخاب و در مطالعه وارد شدند. فاکتورهای حسی-حرکتی پیش بین آسیب ناپایداری مزمن مچ پا شامل دامنه حرکتر دورسی فلکشن در تحمل وزن، ثبات ناحیه مرکزی، تعادل ایستا و پویا، فعالیت فیدبکی و فید فورواردی عضلات (دوقلو خارجی، تیبیالیس قدامی، نازک نئی بلند، نعلی، سرینی میانی و سرینی بزرگ) در مهارت فرود روی دستگاه سوپیناتور و پیچش ناگهانی مچ پا، هم انقباضی عضلات اطراف مفصل مچ پا در حین پیچش مچ پا پس از فرود روی دستگاه سوپیناتورمورد سنجش قرار گرفتند. جهت ارزیابی دامنه حرکتی دورسی فلکشن در تحمل وزن از اینکلاینومتر، جهت ارزیابی تعادل پویا از تست ستاره اصلاح شده، جهت ارزیابی تعادل ایستا از بایودکس و نهایتاً جهت ارزیابی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی استفاده شد. جهت پیش بینی اثرگذاری فاکتورهای حسی-حرکتی بر وقوع اسپرین مزمن از آمار رگرسیون لجستیک استفاده گردید که سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. همچنین از شبکه عصبی جهت تعیین مدل پیش بینی اسپرین مزمن استفاده گردید. نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که مدل رگرسیونی 5/89% موردها را به طور صحیح طبقه بندی کرد که در این بین تنها متغیرِهای " فعالیت فیدفورواردی عضله تیبالیس قدامی، تعادل پویا و فعالیت فیدبکی پرونئوس لانگوس" سهم یگانه معنادار آماری در مدل داشتند. تعادل پویا دارای ضریب احتمال 86/0، ضریب احتمال برای شاخص فعالیت فیدفورواردی عضله تیبالیس قدامی 75/0 و ضریب احتمال برای شاخص فعالیت فیدبکی عضله پرونئوس لانگوس 95/0 بود. نتایج شبکه عصبی مصنوعی نیز نشان داد؛ ضرایب رگرسیون برای داده های آموزش، اعتبارسنجی و تست در شبکه ای با یک لایه پنهان و پنج نرون در این لایه به ترتیب 1، 503/0، 863/0 می باشد که نشان دهنده کارایی شبکه در پیش بینی ناپایداری مچ پا بوده و 6/93
  8. مقایسه سه روش تمرینات اصلاحی بر راستای ستون فقرات افراد مبتلا به ناهنجاری پشت تابدار
    1394
    چکیده

پایان‌نامه‌های کارشناسی‌ارشد

  1. تاثیر هشت هفته تمرینات حسی حرکتی و نوروفیدبک بر حس عمقی در مچ پا، متغیرهای فشار کف پایی و خطر سقوط زنان سالمند
    1401
    هدف این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات حسی حرکتی و نوروفیدبک بر حس عمقی در مچ پا، متغیرهای فشار کف پایی و خطر سقوط زنان سالمند بود.
  2. تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی در خانه بر درد، ناتوانی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
    1401
    هدف از این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی در خانه بر درد، ناتوانی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
  3. تاثیر دوازده هفته توانبخشی یوگا بر درد، ناتوانی عملکردی، تعادل، فشار کف پایی و حس عمقی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
    1400
    هدف از این مطالعه تعیین تاثیر دوازده هفته توانبخشی یوگا بر درد، ناتوانی عملکردی، تعادل، فشار کف پایی و حس عمقی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
  4. تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی با استفاده از توپ سوئیسی همراه با رویکرد هالووینگ در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
    1400
    هدف این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی با استفاده از توپ سوئیسی همراه با رویکرد هالووینگ در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
  5. تاثیر هشت هفته تمرینات اسلینگ بر بهبود تعادل، درد، ناتوانی، نوسانات مرکز فشار و قدرت عضلات ناحیه مرکزی تنه در زنان 30 تا 60 سال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی
    1400
    هدف از این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرینات اسلینگ بر بهبود تعادل، درد، ناتوانی، نوسانات مرکز فشار و قدرت عضلات ناحیه مرکزی تنه در زنان 30 تا 60 سال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
  6. تاثیر هشت هفته تمرینات واقعیت مجازی بر درد، متغیرهای فشار کف پایی، خطر سقوط و کیفیت زندگی در زنان سالمند مبتلا به کمر درد مزمن
    1399
    مقدمه: کمردرد مزمن یک مشکل بهداشتی عمده در افراد سالمند می باشد.که می تواند تاثیر بسزایی در عملکرد بدنی، کاهش کیفیت زندگی، اختلال در تعادل و راه رفتن سالمندان داشته باشد. با در نظر گرفتن تغییرات در سیستم های اسکلتی - عضلانی در سالمندان مبتلا به کمر درد، درد در سالمندان می تواند منجر به ضعف عضلات یا تآخیر در واکنش عصبی - عضلانی هنگام تلاش برای جلوگیری از سقوط گردد. اغلب آنها به دلیل درد از انجام فعالیتهای روزمره زندگی ممانعت می کنند و همچنین تعامل های اجتماعی آنها محدود می شود، این شرایط کیفیت زندگی آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. واقعیت مجازی اخیراً به عنوان روشی برای حواس پرتی برای کنترل درد پیشنهاد شده است. هدف از مطالعه حاضر، کاهش درد کمر از طریق تمرینات واقعیت مجازی برای کمک به سالمندان به منظور بازیابی و بهبود عملکرد حرکتی، کاهش سقوط و بهبود کیفیت زندگی آنها صورت گرفت. مواد و روش ها: در این تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، تعداد 27 نفر زن سالمند شهر همدان با محدوده سنی 60-80 سال، مبتلا به کمردرد مزمن با توجه به معیارهای ورود، 15 بیمار به طور تصادفی در گروه تجربی و 12 بیمار در گروه کنترل برای مطالعه انتخاب شدند. گروه تجربی تمرینات واقعیت مجازی را طی 8 هفته، 3 جلسه درهفته به مدت 30 دقیقه با استفاده از هدست (Xbox Kinect) انجام دادند. شدت درد با استفاده از مقیاس بصری درد (VAS)، خطر سقوط با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس و جهت ارزیابی شاخص کیفیت زندگی از پرسشنامه SF-36 استفاده گردید. نتایج: تمرینات واقعیت مجازی سبب بهبود وکاهش درد و میزان خطر سقوط سالمندان شد. ولی بر نوسانات فشار کف پایی تاتیری معنا داری نداشت. همچنین بر جنبه های چند بعدی کیفیت زندگی (شامل سلامت جسمانی و سلامت روانی) تاثیر معنا داری داشت. نتیجه گیری: تمرینات واقعیت مجازی بر اساس سه مکانیزم: حواس پرتی، مدولاسیون عصبی، درمان درجه بندی شده، سبب کاهش درد می شود. همچنین یک مداخله درمانی برای بازیابی هماهنگی الگوهای حرکتی می باشد و با فعال کردن قشر مغز و سازمان دهی مجدد، عملکرد حرکتی را بهبود می بخشد. و این چنین به بیماران کمک می کند تا در فعالیت های روزانه خود عملکرد بهتری داشته باشند. با توجه به نتایج پژوهش، توصیه می شود از این تمرینات جهت کاهش درد و سقوط در توانبخشی سالمندان
  7. مقایسه اثربخشی هشت هفته تمرینات حسی حرکتی با نوروفیدبک بر درد، حس عمقی، تعادل و شاخص والگوس داینامیک زانو در مردان مبتلا به سندروم درد کشککی رانی
    1399
    مقدمه و اهداف: در بیماران با سـندروم درد کشـککی رانی اختلال در کنترل پاسـچر گزارش شـده اسـت که دلایل آن درد، اختلال در حس عمقی و کاهش قدرت عضــلانی میباشــد. هدف مطالعه حاضــر اثربخشــی دوازده هفته تمرینات حسـی-حرکتی بر درد، بهبود حس عمقی، قدرت عضـلانی و کنترل پاسـچر در مردان مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی است. مواد و روشها: مطالعه نیمهتجربی حاضـر شـامل 32 نفر بیمار مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی اسـت که بهصـورت تصـادفی به دو گروه تجربی )16 نفر( و کنترل )16 نفر( تقسـیم شـدند. متغیرهای مورد نظر شـامل درد، حس عمقی زاویه 20 و 60 درجه و کنترل پاسـچر ایسـتا بود که قبل از مداخله و بعد از مداخله ارزیابی شـد. برای ارزیابی کنترل پاسـچر از دسـتگاه تعادلسـنج بایودکس، درد با مقیاس VAS، حس عمقی با گونیامتر اسـتفاده شـد. گروه تجربی طی یک دوره دوازده-هفتهای، 3 جلسـه در هفته و هر جلسـه 1 سـاعت تمرینات حسی-حرکتی را انجام دادند و گروه کنترل طی این وهله زمانی تحت هیچگونه مداخله درمانی قرار نگرفتند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار SPSS نسخه 21 و روش آماری کوواریانس استفاده شد. یافتهها: نتایج تجزیهو تحلیل دادهها نشـان میدهد که گروه تجربی نسـبت به گروه کنترل پس از دوازده هفته تمرینات حســی-حرکتی بهبودی معناداری در کنترل پاســچر شــاخص قدامی-خلفی )0/002=P(، شــاخص داخلی–خارجی )0/001=P(، ثبـات کلی )0/001=P(، کـاهش درد )0/001=P(، بهبود حس عمقی 20 درجـه )0/001=P(، حس عمقی 60 درجه )0/001=P( کسب کرده است. نتیجهگیری: تمرینات حسـی-حرکتی بهصـورت معناداری به کاهش درد، بهبود حس عمقی، و کنترل پاسـچر افراد مبتلا به سـندروم درد کشـککی رانی منجر شـد؛ در نتیجه به نظر میرسد که میتوان از این تمرینات بهعنوان یک پروتکل درمانی جامع در بهبود اختلالات متعددی در بیماران با سندروم درد کشککی رانی بهره جست.
  8. اثربخشی هشت هفته تمرینات TRX نسبت به تمرینات ایزومتریک-ایزوتونیک ثبات دهنده مرکزی در درمان دیاستازیس رکتی آبدومینیس زنان در دوره پس از زایمان
    1399
    مقدمه و هدف: افزایش فاصله ی بین دو بالک عضلات راست شکمی دیاستازیس رکتی نامیده می شود که متعاقب آن حس عمقی و کنترل کمری-لگنی، درد و ناتوانی کمری-لگنی، تعادل ایستا و پویا دچار اختلال می شود. یکی از روش های درمان این عارضه تمرینات ورزشی ناحیه مرکزی تنه است که می تواند در مراحله اولیه این عارضه اثربخش باشد. یکی از تمرینات مناسب برای عضلات عمقی و سطحی ناحیه مرکزی تنه در دهه اخیر TRX است اما متاسفانه تا به امروز اثر این تمرینات در زنان مبتلا به دیاستازیس رکتی بررسی نشده است؛ پس هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی هشت هفته تمرینات TRX نسبت به تمرینات ایزومتریک-ایزوتونیک ثبات دهنده مرکزی در درمان دیاستازیس رکتی آبدومینیس زنان در دوره پس از زایمان می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده و دو سو کور می باشد که 36 زن مبتلا به دیاستازیس رکتی 1 تا 4 ماه پس از زایمان واژینال در آن شرکت کرده و به ترتیب به سه گروه 12 نفره تمرینات TRX(سن(15/5)75/25: وزن(04/10)54/66)، ایزومتریک-ایزوتونیک(سن(97/4)66/29 وزن(68/5)08/67) و کنترل(سن(55/4)25/28وزن(90/8)50/61) تقسیم شدند. از کالیپر دیجیتال برای ارزیابی دیاستازیس رکتی، از تست گام جانبی برای کنترل کمری-لگنی، از گونیامتر جهت ارزیابی حس عمقی، همچنین از مقیاس دیداری درد و پرسشنامه اسوستری جهت ارزیابی درد و ناتوانی و از دستگاه بایودکس جهت ارزیابی تعادل استفاده شد. گروه TRX و ایزومتریک-ایزوتونیک هرکدام به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته تمرینات را انجام دادند و گروه کنترل روال عادی زندگی خود را ادامه دادند. به منظور بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و برای همگنی واریانس ها از تست لِوِن استفاده شد. از آمار توصیفی برای گزارش میانگین و انحراف استاندارد داده ها برای مشخصات دموگرافیک مطالعه استفاده گردید. همچنین برای مقایسه تغییرات بین گروهی و درون گروهی از تحلیل کوواریانس و برای ارزیابی مجذور اتا از شاخص دی کوهن(کوچک: 2/0؛ متوسط: 4/0؛ بزرگ: 8/0) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطح معنی داری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 و Exell نسخه 2016 انجام شده است. یافته ها: در فرضیه اول در دو گروه تمرینات TRX و کنترل پس از هشت هفته، تفاوت معنی داری در IRD، حس عمقی کمری-لگنی، کنترل کمری-لگنی،
  9. عنوان: بررسی ارتباط بین دردهای مزمن ستون فقرات با ناهنجاری های اسکلتی ستون فقرات در ووشوکاران حرفه ای استان زنجان
    1399
    مقدمه: طبق تحقیقاتی که انجام شده است 71تا %85از مردم، کمردرد را در طول زندگی خود تجربه می کنند که حدود %81آن ها بروز مجدد را گزارش کرده اند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین درد گردن و کمر با میزان ناهنجاری های ستون فقرات در ووشوکاران است . روش : در پژوهش حاضر از پرسشنامه دیداری درد( vas) برای بررسی میزان شیوع درد در ستون فقرات افراد استفاده شد.. برای ارزیابی ناهنجاری های ستون فقرات افراد از خط کش منعطف و هم چنین برای بررسی میزان ناهنجاری سربه جلو در افراد از روش فتوگرامتری و سپس به وسیله نرم افزار image j استفاده شد . برای ارزیای میزان دامنه حرکتی ستون فقرات افراد نیز از متر نواری استفاده شد.. از میان 150 نفر از افراد ووشوکار 100 نفر به روش جدول مورگان انتخاب و وارد تحقیق شدند که از میان آن ها 71 نفر دارای شرایط ورود به تحقیق بودند . جهت تجزیه وتحلیل آماری داده های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . همچنین برای مشخص شدن میزان اثر گذاری فاکتورهای موردبحث از ضریب تعیین استفاده شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد کـه بین درد مزمن گردن با میزان سربه جلو و زاویه شانه به جلوی ووشوکاران ارتباط معناداری وجود دارد. ( p=0/001) و ( p=0/041) .همچنین بین کمردرد مزمن با زاویه لوردوز کمری در ووشوکاران حرفه ای ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.(p=0/02) همچنین بین زاویه کایفوز سینه ای و دردهای مزمن کمر و گردن در ووشوکاران ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.(p=0/012) و (p=0/02) .بین ناهنجاری های ستون فقرات با دامنه حرکتی ستون فقرات ووشوکاران نیز ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد انجام الگوهای حرکتی تکراری در ورزش ووشو، ممکن است در طولانی مدت باعث به هم خوردن تعادل نسبت دامنه حرکتی در ناحیه تنه شده و همچنین موجب درد مزمن و ایجاد ناهنجاری وضعیتی در ستون فقرات ووشوکاران گردد.
  10. تاثیر راستای ستون فقرات ناحیه لومبار بر فشار کف پایی و نوسان پاسچر افراد مبتلا به کمردرد
    1399
    چکیده: مقدمه: کمردرد یا درد در ستون فقرات یکی از شایع ترین شکایت های مربوط به سیستم اسکلتی عضلانی است. کمردرد مشکل شایعی است که بسیاری از افراد در طول زندگی با آن روبرو می شوند، آمار نشان می دهد که 85 درصد از افراد در دوران زندگی خود حداقل یک مرتبه به علت کمردرد به پزشک مراجعه کرده اند . مکانیزم های ایجاد کمردرد در راستاهای متفاوت ستون فقرات کمری هنوز روشن نشده است. احتمالاً پاسچر ناحیه لومبار و انحناحای متفاوت آن اثرات متفاوتی بر فشار کف پایی و کنترل پاسچر دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر راستای ستون فقرات ناحیه لومبار بر فشار کف پایی و نوسان پاسچر افراد مبتلا به کمردردانجام شد. مواد و روش ها: آماری در این تحقیق دانشجویان مبتلا به کمردرد با دامنه سنی 18 تا 25 سال بود. تعداد 36 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت در دسترس و با توجه به معیارهای پژوهش انتخاب شده اند. از این تعداد 12 با هایپرلوردوز، 12 نفر با هیپولوردوز و 12 نفر با لوردوز نرمال بودند. متغیرهای فشار کف پایی با استفاده از دستگاه اندازه گیری فشار کف پا مدل Foot pressing FDM-S ساخت کمپانی زبریس آلمان ثبت و آنالیز شدند. نتایج: در مورد شاخص های مربوط به نوسان پاسچر نتایج نشان داد که گروه های این پژوهش در شاخص های طول محور مینور، طول محور ماژور، محدوده نوسان و طول مسیر COP هنگام ایستادن جفت پا تفاوت معنی داری دارند که در این شاخص ها گروه با لوردوز نرمال مقادیر کمتری را نشان داد. سه گروه هنگام ایستادن تک پا در شاخص های طول محور ماژور، محدوده نوسان و سرعت جابه جایی COP اختلاف معنی داری دارند که گروه با لوردوز نرمال نسبت به دو گروه دیگر نوسان کمتری را نشان داد. نتایج مربوط به تقارن فشار کف پایی نشان داد که هنگام ایستادن جفت پا و تک پا افراد با هایپرلوردوزیس فشار کف پایی به قسمت جلوی پا منتقل شده و در افراد با هیپولوردوزیس فشار کف پایی به سمت عقب پا منتقل می شود. نتیجه گیری: در مجموع با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت که پاسچر غلط می تواند سبب اختلال در کنترل پاسچر شود به طوری که در افراد با لوردوز نرمال اکثر شاخص های مربوط به نوسان پاسچر مقادیر کمتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند که این نشان دهنده نوسان پاسچر کمتر و در نتیجه کنترل پاسچر بهتر این افراد است. نتایج مربوط به تقارن فشار کف پایی نیز نشان داد که افر
  11. تاثیر ده هفته تمرینات شروت بر زاویه کاب، انعظاف پذیری، ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی در نوجوانان دارای دفورمیتی اسکلیوز غیرساختاری
    1398
    مقدمه نقش حیاتی ستون فقرات به عنوان محور اصلی بدن بسیار مهم است. اسکولیوز، یکی از شایع ترین دفورمیتی های ستون فقرات می باشد که با انحراف جانبی و چرخش مهره ای همراه است. در این چرخش، تنه مهره به سمت تحدب انحنا تمایل پیدا می کند. هدف از پژوهش حاضر آن است که اثر ده هفته تمرینات شروت را بر زاویه کاب، انعطاف پذیری، ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی نوجوانان دارای دفورمیتی اسکولیوز غیرساختاری را بررسی کند. روش تحقیق تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است. طرح تحقیق از نوع طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون در گروه های آزمایش و کنترل و اعمال متغیر در گروه آزمایش است. برای اندازه گیری زاویه کاب، انعطاف پذیری، ظرفیت عملکردی و کیفیت زندگی به ترتیب از ابزارهای عکس رادیوگرافی، جعبه انعطاف پذیری، آزمون میدانی 6MWTو پرسشنامه SRS-22 استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارSPSS نسخه 23 استفاده شد. همچنین ازآزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای تحلیل داده ها استفاده شده است. سطح معناداری نیز 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج حاصل از تحقیق پس از ده هفته تمرینات شروت، تفاوت معناداری را در کاهش زاویه کاب، افزایش انعطاف پذیری، ظرفیت عملکردی وکیفیت زندگی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در بین گروه های پژوهش نشان داد.(P<0/05) نتیجه گیری بنابراین احتمالاً به نظر می رسد که با توجه به ماهیت تمرینات شروت و نتایج حاصل از آن می توان از این نوع تمرینات در اصلاح افراد دارای دفورمیتی اسکولیوز غیرساختاری استفاده نمود.
  12. شناسایی ریسک فاکتورهای اسپرین جانبی مچ پا در ورزشکاران: مطالعه کوهورت اینده نگر
    1398
    مقدمه: اسپرین جانبی مچ پا رایج ترین آسیب های ورزشی مربوط به ورزش است و این میزان بروز آسیب روبه افزایش است. اما اطلاعات اندکی در زمینه ریسک فاکتورهای این آسیب وجود دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر شناسایی ریسک فاکتورهای اسپرین جانبی مچ پا در ورزشکاران : مطالعه کوهورت آینده نگر، بود. مچ پا به عنوان آسیب پذیر ترین، قسمت بدن نسبت به سایر قسمت ها در ورزشکاران شناخته شده است. 45-38 درصد تمامی آسیب های مچ پا مربوط به اسپرین مچ پا می باشد. حدود یک ششم از زمان هایی که ورزشکار به دلیل آسیب از فعالیت کنار گذاشته می شود، مربوط به آسیب اسپرین مچ پا می باشد. شیوع بی ثباتی مزمن مچ پا پس از آسیب اولیه بسیار بالا است و سابقه حداقل یک بار کشیدگی خارجی مچ پا به عنوان مهم ترین عامل مستعد کننده مطرح است. به طوری که سابقه پیچ خوردگی مچ پا با احتمال پنج برابری آسیب مجدد همراه است. علاوه بر این بیش از 80 درصد بیماران با بی ثباتی مزمن مچ پا از بیماری استئو آرتریت رنج می برند که در برخی موارد نیاز به مداخله جراحی دارد. در ایالات متحده هر ساله 2/1 میلیون پزشک به درمان افراد با آسیب اسپرین مچ پا می پردازند که هزینه درمان این افراد معادل 8/3 بیلیون دلار در سال تخمین زده شده است. با توجه به این، تحقیقات بسیاری به پیش بینی ریسک فاکتورهای اسپرین مچ پا پرداخته اند اما اکثر این تحقیقات به مقایسه یک ریسک فاکتور پرداخته اند. از این رو خلاء تحقیقی که به صورت جامع ریسک فاکتور های آسیب اسپرین مچ پا را که به صورت آینده نگر بررسی کرده باشد همچنان وجود دارد.بنابراین، هدف پژوهش حاضر شناسایی ریسک فاکتورهای اسپرین جانبی مچ پا در ورزشکاران : مطالعه کوهورت آینده نگر، بود. روش تحقیق: آزمودنی های این تحقیق، 157 پسر ورزشکار از ورزشکاران باشگاهی شهر همدان و شهرستان های اطراف در رشته های فوتبال، والیبال، بسکتبال و هندبال بودند. در ابتدای فصل ابتدا آزمودنی ها فرم ثبت مشخصات فردی، اطلاعات پزشکی و پرسشنامه شاخص ناتوانی مچ پا و پا را تکمیل نمودند. سپس اندازه گیری های مربوط به فاکتورهای قدرت، تعادل، دامنه حرکتی، حس عمقی، توان انفجاری و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس تمامی ورزشکاران برای مدت دو فصل به بازی و تمرین پرداختند و به صورت هفتگی برای ثبت گزارش آسیب مورد بررسی قرار گرفتند. از رگرسیون
  13. اثر تمرینات بازنشانی قبل و بعد از جراحی بازسازی AXA بر تعادل و قدرت عضلات کوادریسپس و همسترینگ
    1398
    -
  14. تاثیر تیپینگ و بریسینگ مچ پا بر نوسانات وضعیتی ورزشکاران در فرود از پرش و جهش جانبی با و بدون خستگی
    1398
    با توجه به شیوع بالای آسیب های اسپرین در مچ پا و همچنین استفاده ی روزافزون از ابزارهای پیشگیرانه ی خارجی ازجمله تیپ و بریس در بین ورزشکاران برای پیشگیری از بروز آسیب و عدم قطعیت در خصوص اثرگذاری این ابزارها، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اثربخشی ابزارهای پیشگیرانه تیپ و بریس بر نوسان وضعیتی ورزشکاران حین انجام مهارت های عملکردی با ریسک بالای وقوع آسیب مچ پا و همچنین اثر آن ها در زمان بروز خستگی طراحی گردید. روش تحقیق: در این مطالعه ی نیمه تجربی، 15 ورزشکار زن با میانگین سنی 30-20 سال، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. . از تیپ(نوع کینزیو و با روش سبدبافی) و بریس(از نوع بند دار قابل تنظیم، (Lace up استفاده شد. آزمودنی ها مهارت های فرود و جهش جانبی را مطابق با توضیحات آزمونگر و در شرایطی که در مچ پا از تیپ و بریس استفاده شد سه مرتبه تکرار کردند و همزمان پس از فرود دستگاه Foot Pressure اطلاعات مربوط به میزان نوسانات مرکز فشار آنها را ثبت کرد. پس از اتمام پیش آزمون پروتکل خستگی اعمال گردید و پس از آن بلافاصله پس آزمون در شرایط مشابه با پیش آزمون انجام شد. میانگین نمره ی بدست آمده از سه تکرار بعنوان داده ی نهایی برای هر تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها پس از جمع آوری اطلاعات و با توجه به فرضیات و سوالات تحقیق انجام شد. به این منظور از نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده گردید. ابتدا جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیروویلک استفاده شد. جهت آزمون فرضیه ها از آزمون آماری ANOVA Repeated measure استفاده گردید. آزمون فرضیات در سطح معناداری 95 درصد با آلفای کوچکتر، مساوی 05/0 انجام شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد نشان داد به کار بردن کینزیوتیپ در افراد سالم قبل از اعمال خستگی می تواند متغیرهای نوسان داخلی خارجی، محدوده نوسان مرکز فشار و طول مسیر مرکز فشار را در پرش روبه رو و نوسان داخلی خارجی، محدوده نوسان مرکز فشار، طول مسیر مرکز فشار و سرعت نوسانات مرکز فشار را در جهش چپ کاهش دهد ولی این تاثیر معنادار بعد از اعمال خستگی مشاهده نشد. اما در مهارت جهش راست قبل و بعد از اعمال خستگی استفاده از کینزیوتیپ تاثیر معناداری بر نوسانات پاسچر ورزشکاران نداشت. بنابراین استفاده از تیپ در افراد سالم قبل از خستگی می تواند تاثیرا
  15. تبیین احکام مسابقات ورزش حرفه ای بر مبنای فقه امامیه
    1396
    ورزش و مسابقات ورزشی در دنیای معاصر یکی از موضوعات مهم فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است. که مورد توجه جوانان، صاحب نظران مسائل اجتماعی، سرمایه گذاران و سیاستمداران قرار گرفته است؛ به گونه ای که تاثیر آن در زندگی مردم را نمی توان نادیده گرفت. از آنجا که در سبک زندگی اسلامی تمام فعالیت های انسان مسلمان باید در چهارچوب احکام اسلامی و منطبق بر قواعد دینی باشد، مشروعیت فعالیت های ورزشی و حضور در تمرینات و مسابقات مربوط به آن و پرداخت و دریافت جوایز و احیاناً فعالیت های اقتصادی مرتبط با آن از دیدگاه فقه امامیه سوال مهم و قابل توجهی می باشد. که در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل و توصیف به این موضوع پرداخته شده است. نگارنده با ارائه معیار صحیح برای داوری در مورد حلال و حرام بودن فعالیت های ورزش و منافع مادی آن، ورزش ها و مسابقات حلال و حرام را تبیین نموده است.
  16. بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس در آب و خشکی بر درد، ناتوانی و تعادل دانشجویان دختر مبتلا به کمردرد مزمن
    1395
    چکیده: کمردرد مزمن یکی از چهار بیماری شایع با اثرات اقتصادی-اجتماعی بالا در دنیا است. این بیماری موجب ناتوانی و نقص در حفظ تعادل که یکی از ملزومات حیاتی در انجام فعالیت های روزمره، فعالیت های اجتماعی و حتی انجام فعالیت های ورزشی است، می شود. ورزش درمانی یکی از روش های پیشنهادی برای بهبود این وضعیت است. با این حال، هنوز بهترین روش درمانی برای این مشکل مشخص نمی باشد. مطالعات نشان داده که روش پیلاتس و ورزش در آب در درمان کمر درد افراد اثربخش بوده، و هر کدام از این روش ها به تنهایی مورد توجه بسیاری از پژوهشگران بوده است. با این حال، تاکنون تاثیر ترکیب این دو روش تمرینی در بهبود بیماری های اسکلتی عضلانی مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف این تحقیق بررسی و مقایسه ی تاثیر تمرینات منتخب پیلاتس در آب و خشکی در درمان بیماران مبتلا به کمر درد مزمن است. به همین منظور تعداد 24 دانشجوی دختر مبتلا به کمردرد مزمن با میانگین سنی 03/4 ± 92/24 سال، وزن 13/4 ± 71/52 کیلوگرم، قد 62/4 ± 95/158 سانتی متر و شاخص توده ی بدنی 11/1 ± 08/21 کیلوگرم بر متر مربع که رضایت نامه ی کتبی خود را جهت شرکت در تحقیق ارایه کردند به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه پیلاتس در آب و پیلاتس در خشکی تقسیم شدند. تمامی افراد در هر دو گروه تمرینات مشترکی را در محیط های مختلف به مدت 8 هفته و با تواتر 3 جلسه در هفته انجام دادند. تحقیق حاضر شامل پیش آزمون و پس آزمون بوده و در جلسات آزمون برای اندازه گیری شدت درد از مقیاس بصری سنجش درد، و برای اندازه گیری ناتوانی افراد از پرسشنامه ی ناتوانی اسوستری استفاده شد. همچنین دستگاه تعادل سنج بایودکس جهت بررسی و ارزیابی تعادل افراد بکارگرفته شد. لازم به ذکر است که جهت ارزیابی تعادل ایستا از پرتوکل تست (single-leg) و جهت ارزیابی تعادل پویای افراد از برنامه ی (fall risk) استفاده شد. شرایط پیش آزمون و پس آزمون دقیقا مشابه هم بود. در نهایت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss22 و با استفاده از روش آماری تی تست همبسته برای مقایسه میانگین های درون گروهی و تی تست مستقل برای مقایسه بین گروهی با سطح معنی داری (P=0.05) صورت گرفت. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که تمرینات پیلاتس در هر دو محیط آب و خشکی باعث بهبود درد و ناتوانی افراد شد اما تفاوت معناداری بین دو م
  17. مقایسه اثرات کنزیوتیپ و کفی بر تغییرات تعادل با و بدون خستگی
    1395
    تعادل جزئی کلیدی در هر دو فعالیت های روزمره زندگی و شرکت درفعالیت های ورزشی می باشد.در بسیاری از فعالیت های روزانه اغتشاش های بیرونی از اولین ناحیه تماسی بدن با زمین، یعنی مچ پا به بدن اعمال می گردد، بنابراین مفصل مچ پا به عنوان اولین ناحیه ای که برای برگرداندن و حفظ تعادل باید وارد عمل شود، مطرح می باشد.عملکرد مناسب ناحیه مچ پا و مطرح بودن این ناحیه برای فراهم ساختن حس عمقی مناسب برای تصحیح پاسچر و بازگرداندن تعادل توسط آن و نواحی بالاتر، نقش این ناحیه را به عنوان ناحیه ای مهم و کلیدی در حفظ تعادل با اهمیت تر می سازد.هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثرات کنزیوتیپ و کفی بر تغییرات تعادل با و بدون خستگی بود.به این منظور تعداد 20 نفر از دانشجویان زن دانشگاه بوعلی سینا با میانگین سنی47/2 31/24سال، وزن94/6 84/56 کیلوگرم، قد34/6 18/162 سانتی متر و شاخص توده بدن64/2 44 /21 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند.تحقیق حاضر شامل پیش آزمون و پس آزمون در یک جلسه بود. از روش ﺑﺮودی ﺑﺮای ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻛﻒ ﭘﺎی ﮔﻮد و ﺻﺎف از ﻃﺮﻳﻖ اندازه ﮔﻴﺮی اﻓﺖ ﻧﺎوی، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. از سیستم تعادلی بایودکس جهت اندازه گیری تعادل، و از پروتکل استادارد بروس برای اعمال خستگی استفاده شد. شرکت کنندگان ، ابتدا باکفش و کفی نرمال در وضعیت تعریف شده بر روی صفحه تعادل دستگاه قرار می گرفتند. پروتکل های تست بدین صورت بود، برای اندازه گیری تعادل افراد در حالت یک پا از برنامه (single – leg) استفاده شد. در ادامه اندازه گیری تعادل از برنامه fall risk استفاده شد. سپس آزمودنی ها همین مراحل را با کفی 10 درجه لترال ویج، 10 درجه مدیال ویج و تیپ با ترتیب تصادفی انجام دادند. پس از اعمال خستگی پس آزمون بلافاصله شروع شد، شرایط پس آزمون نیز دقیقا مانند شرایط پیش آزمون بود.داده های جمع آوری شده توسط روش آماری آنوا با اندازه های تکراری ( Repeated Measures ) تجزیه تحلیل شد.یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که کفی 10 درجه لترال و مدیال ویج باعث بهبود تعادل در وضعیت چشم بسته می شوند و کنزیوتیپ در مقایسه با کفی ساده در وضعیت چشم بسته در شرایط قبل از خستگی بر بهبود تعادل تاثیر معنی داری داشت. در حالی که کنزیوتیپ در مقایسه با کفی 10 درجه لترال و مدیال ویج بر بهبود تعادل تاثیر معناداری نداشت.لذا با توجه به اثربخشی بهتر
  18. مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی رایج و NASM بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست
    1395
    زانوی پرانتزی یکی از ناهنجاری های شایع در بین نوجوانان می باشد و دستیابی به یک برنامه اصلاحی مناسب با هدف کاهش فاصله بین کندیلی همواره مورد توجه بوده است، لذا هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی رایج و تمرینات اصلاحی NASM بر تغییرات فاصله بین کندیلی و تعادل نوجوانان فوتبالیست بود. روش تحقیق: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است که با هدف مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی رایج و NASM بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست انجام شد.بدین منظور 42 نفر از نوجوانان فوتبالیست شهرستان همدان با دامنه سنی 14 تا 18 سال که دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی بودند به صورت هدفمند انتخاب شدند. درابتدا از آزمودنی ها پیش آزمون به عمل آمد میزان زانوی پرانتزی افردا در ناحیه کندیلهای ران بوسیله کولیس و تعادل ایستا و پویای افراد به وسیله بایودکس اندازه گیری و ثبت شد.افرادی که فاصله بین کندیلهای آنها بیش از 3 سانتی متر بود به عنوان زانوی پرانتزی در نظر گرفته شدند. سپس آزمودنی ها در سه گروه 14 نفری قرار گرفتند به صورتی که میانگین فاصله بین کندیلی هر سه گروه تقریبا یکسان بود.سپس گروه های تمرینی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه در جلسات تمرینات اصلاحی شرکت کردند. بعداز برگزاری جلسات تمرینی آزمودنی های هرسه گروه در پس آزمون شرکت کردند وشاخص های موردنظر دوباره اندازه گیری شد. به منظور ارزیابی تفاوت بین گروه ها در پیش آزمون و پس آزمون از ANOVA و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0.05 استفاده شد.تجزیه وتحلیل داده ها توسط نرم افزار spss نسخه 21 انجام شد. نتایج تحقیق: نتایج تفاوت معنی داری را در پس آزمون گروه ها نشان داد ( P<0/05). به طوری که در مقایسه پیش آزمون و پس آزمون، کاهش معنی داری در فاصله بین کندیلی گروه تمرینات رایج (قبل 8.81±47.03 و بعد 6.52±38.39) و گروه تمرینات NASM (قبل8.82±47.06 و بعد 5.07±30.73) مشاهده شد (05/0. (P<همچنین نتایج حاصل از مقایسه تاثیر روش های اصلاحی نشان داد NASM بیشتری بر اصلاح ناهنجاری داشته است.(F="24/76" – P="0/005)" در رابطه با زانوی پرانتزی تغییرات تعادل تفاوت معنا داری را پس آزمون گروه ها داد.به طوری که پیش و بهبود روی ایستا( t="3.43"
  19. تاثیر تمرینات اصلاحی (NASM) در محیط خشکی و آب برروی درد، تعادل و ناهنجاری افراد دارای سر و شانه به جلو
    1395
    چکیده: پیش زمینه و هدف: جابه جایی سر و شانه به جلو، یکی از نقص های وضعیتی رایج است (53%) که برهم خوردن تعادل، دردهای مزمن گردن، شانه ها، کمر و مشکلات بی شمار دیگری نیز بهمراه دارد که در نتیجه موجب کاهش کیفیت زندگی و کار در این افراد می گردد. هدف این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی در دو محیط آب و خشکی بمنظور بهبود تعادل، ناهنجاری و درد افراد دارای سر و شانه به جلو می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 28 پسر در گروه سنی 16-22 سال و دارای ناهنجاری سر و شانه به جلو همراه با درد گردن و کمربند شانه ایی در دو گروه تمرین در آب و خشکی با تعداد مساوی (N=14) تقسیم شدند و بمدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه برنامه تمرینات اصلاحی را انجام دادند. در پیش آزمون و پس آزمون تست تعادلی بایودکس، اندازه گیری زاویه کرانیوورتبرال از طریق عکس برداری و ارزیابی درد با استفاده از مقیاس بصری درد VAS در هر دو گروه در شرایطی برابر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با استفاده از آزمون آماری تی استیودنت مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی در سطح معنی داری P≤0/05، بوسیله نرم افزار آماری SPSS (V22) تجزیه و تحلیل دادهها انجام شد. یافته ها: با مقایسه پیش آزمون و پس آزمون گروه های تمرینی آب و خشکی در زوایای سر و شانه به جلو(000/0p=)، درد (000/0p=) تفاوت معنی داری مشاهده شد اما این تفاوت در ارزیابی پیش آزمون و پس آزمون تعادل گروه تمرین در خشکی (17/0p=) و گروه تمرین در آب (16/0p=) معنی دار نبود. همچنین مقایسه داده های دو گروه در پس آزمون در زوایای سربه جلو (23/0p=)، شانه به جلو (06/0p=)، درد (26/0p=) و تعادل (60/0p=) تفاوت معنی داری را نشان نداد. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد اجرای هشت هفته تمرین اصلاحی در محیط آب و خشکی موجب بهبود درد و کاهش ناهنجاری سر و شانه به جلو در آزمودنی ها شد. اگر چه تاثیر تمرینات در دو محیط آب و خشکی تفاوت معنی داری را نشان نداد، اما میانگین درصد تغییرات درد و ناهنجاری در گروه تمرین در آب پس از اتمام دوره ی تمرینی نسبت به گروه تمرین در خشکی بیشتر بود. تفاوت در میانگین درصد تغییرات می تواند حاکی از این امر باشد که اجرای تمرینات در آب تاثیر کلینیکی بیشتری نسبت به خشکی دارد، و این امر می تواند در درمان و اصلاح مبتلایان به عارضه سر و شانه به جلو و بدنبال آن
  20. مقایسه تاثیر تمرینات ترکیبی (پلایومتریک و قدرتی) و ثبات دهنده مرکزی بر تعادل ، عملکرد حرکتی و جسمانی دانشجویان پسر دانشگاه بو علی سینا و همدان
    1394
    تعادل به عنوان فرایند حفظ مرکز ثقل بدن در محدوده سطح اتکا تعریف می شود(هرتل وهمکاران، 2002). بلاکرن و همکاران در سال 2000 تعادل را مهمترین بخش توانایی ورزشکار که در اشکال گوناگون فعالیت درگیر می شود معرفی کردند. تعادل در یک تقسیم بندی به سه نوع ایستا و پویا و نیمه پویا تقسیم می شود (اسپورز و همکاران، 2003). تمرین به عنوان هر گونه فعالیت سازمان یافته و منظمی که به منظور افزایش عملکرد ورزشکاران صورت می گیرد تعریف می شود (استن وهمکاران، 2005). به تازگی از تمرینات قدرتی به منظور افزایش توان (power)، سرعت و افزایش سفتی و تونوس عضلانی، کمک به امر توانبخشی و جلوگیری از صدمات و کمک به حفظ عملکرد (performance) عضلانی در سن کهولت استفاده می کنند (اسپورز و همکاران، 2003). مربیان و ورزشکاران، مدعی اند که تمرینات پلایومتریک، پل ارتباطی بین قدرت و توان به وجود می آورند وبه طور مستقیم عملکرد رقابتی را بالا می برند .آنها اغلب تمرینات قدرتی را به عنوان منابعی جهت افزایش قدرت عمومی و تمرینات پلایومتریک را به روشی جهت توسعه عملکرد در نظر می گیرند (استن وهمکاران، 2005). از جمله تمریناتی که ورزشکاران برای بهبود عملکرد از آنها بهره می گیرند تمرینات قدرتی و پلایومتریک است (استن وهمکاران، 2005) . نقش عضلات اندام تحتانی در رساندن سیستم اسکلتی بدن به وضعیت تعادل، به کارگیری برنامه تمرینی مختلف در تقویت تعادل (اسلیکت وهمکاران، 2001) مورد توجه محققان قرار گرفته است. ثبات مرکزی (core stability) قابلیت مجموعه کمری- لگنی - رانی برای جلوگیری از بی ثباتی ستون فقرات و بازگشت به تعادل پس از اعمال یک اغتشاش است (ویلسون وهمکاران، 2005).این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر تمرینات ترکیبی (پلایومتریک و قدرتی) و ثبات دهنده مرکزی بر تعادل و عملکرد جسمانی دانشجویان پسر دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. روش انجام این پژوهش به صورت نیمه تجربی می باشد، که به صورت میدانی انجام خواهد گرفت. در این پژوهش آزمودنی ها به صورت تصادفی انتخاب خواهند شد. و به سه گروه همسان (دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل) تقسیم خواهند شد.هر دو گروه تمرینی شامل دو زیر گروه می-باشند. زیر گروه ها شامل دانشجویانی که دارای BMI بالای 25 می باشند و دانشجویانی که دارای BMI زیر 25 می باشند. برای ارزیابی تعادل از دستگاه تعادلی بایودکس استفاده خواهد شد وبرای ا
  21. تاثیر 6 هفته تمرین درمانی بر نوسانات پاسچرال افراد مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا
    1393
    مفصل مچ پا یکی از شایع ترین محل های آسیب دیدگی در ورزشکاران مبتدی و حرفه ای است. بعد از آسیب دیدگی اولیه،80% افراد فعال از پیچ خوردگی مکرر مچ پا رنج می برند.دررفتگی های مکرر در مفصل مچ پا موجب بی ثباتی این مفصل می شود و این پاتولو‍ژی بی ثباتی مزمن مچ پا ،در نتیجه ی بی ثباتی عملکردی و مکانیکی است از آنجایی که تعادل معیار مهمی برای ورزشکاران است و اختلال در تعادل یکی از بیشترین مشکلاتی است که در افراد با بی ثباتی مچ مزمن پا بروز می کند یکی از روش های تمرینی که برای توانبخشی پیچ خوردگی مچ پا استفاده میشود،تمرینات تعادلی،حسی عمقی میباشد که به نظر میرسد اثرمثبتی روی نوسان پاسچر افراد مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا داشته باشد. مطالعات متعدد نشان می دهند که تمرین درمانی در کاهش وقوع پیچ خوردگی مچ پا موثر هستند.بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر6هفته تمرین درمانی بر بهبود نوسانات پاسچرال در افراد مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا می باشد. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است وروش اجرای آن میدانی می باشد.نمونه آماری تحقیق حاضر 24 نفر از زنان مبتلا به پیچ خوردگی مزمن مچ پا که این افراد حداقل یک بار دچار دررفتگی حاد مچ پا شده بودند. محدوده نوسانات، میزان جایجایی داخلی-خارجی و میزان جابجایی نوسانات درجهت قذامی-خلفی در حالت های ایستادن جفت پا و تک پا با چشمان باز و بسته در این تحقیق اندازه گیری شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها و انجام آزمون های آماری لازم در این مطالعه از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفده شد.سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش: نتایج این مطالعه در پس آزمون در گروه تمرینی، کاهش محدوده نوسانات در حالت های ایستادن جفت پا و تک پا، با چشمان بازو بسته را نشان داد (05/0P<). همچنین نتایج نشان داد که تمرین درمانی بر بهبود میزان جابجایی نوسانات در جهت داخلی-خارجی در حالت های ایستادن جفت پا و تک پا، با چشمان بازو بسته را نشان داد (05/0P<). همچنین نتایج نشان داد تمرین درمانی می تواند میزان جابجایی نوسانات در جهت قدامی-خلفی در حالت های ایستادن جفت پا و تک پا، با چشمان بازو بسته را بهبود دهد. (05/0P<).در مورد اثر بخشی تمرینات به کار رفته در پژوهش حاضر باید گفت تمرین درمانی، سبب بهبود تعادل و کاهش نوسانات پاسچرال در افراد مبتلا به در افراد مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا
  22. مقایسه دو روش تمرین درمانی در محیط آب وخشکی بربهبود تعادل بیماران مبتلا به اسپرین مزمن مچ پا
    1393
    اسپرین مچ پا یکی از آسیب های شایع مفصل مچ پا به شمار می رود. به دنبال اسپرین مکرر تعادل دچار اختلال می شود. بازتوانی ناکافی اسپرین موجب بروز آسیب مجدد گشته و بی ثباتی مزمن مچ پا ایجاد می شود. روش انجام پزوهش: دراین مطالعه که به روش نیمه تجربی انجام شد 30 زن مبتلا به اسپرین مچ پا شرکت کردند و به صورت تصادفی به سه گروه تمرین درمانی در آب، خشکی و کنترل تقسیم شدند. دو گروه تمرینی به مدت هشت هفته و هر هفته دو جلسه تمرین درمانی دریافت کردند. از پرسشنامه FADI تست 8 و پرش جانبی، دستگاه بایودکس و مقیاس بینایی سنجش درد، قبل و بعد از دوره تمرینی جهت اندازه گیری عملکرد حرکتی، تعادل ایستا ، پویا و درد استفاده شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 انجام شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. هر دو گروه در مقیاس عملکرد حرکتی، تعادل ایستا، پویا و درد تفاوت معنی داری را پس از 8 هفته تمرین درمانی نشان دادند (05/0p<). مقایسه داده های دو گروه در مقیاس عملکرد حرکتی، تعادل ایستا، پویا و درد تفاوت معنی داری را پس از مطالعه نشان نداد (05/0
  23. تاثیر تمرینات ثبات دهنده و مکنزی بر بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری
    1393
    مقدمه: کمر درد از شایع ترین انواع دردهای مزمن و یکی از مشکلات مهم و پر هزینه پزشکی اجتماعی و شایع جوامع صنعتی و علت مهم ناتوانی افراد است فتق دیسک بین مهره ای یکی از شایع ترین علل درد ستون فقرات کمر و اندام های تحتانی است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات ثبات دهنده و مکنزی بر بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری است. نتایج نشان داد که تمرینات ثبات دهنده و مکنزی بر بیماران مبتلا به کمر درد تاثیر مثبتی دارد. مواد و روش ها:در این پژوهش 30 بیمار مبتلا به فتق دیسک بین مهره ای در سه گروه (مکنزی، ثبات دهنده، کنترل) تقسیم شدند. در این تحقیق از پرسشنامه های مک گیل، اسوستری، تست شوبر، زاویه اس ال آر و پارامترهای عملکردی برای ارزیابی بیماران استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگوروف-اسمیرنوف، لوین، آنوای مختلط و آنوا در اندازه های تکراری در سطح معناداری 05 % استفاده شد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش تمرینات ثبات دهنده و مکنزی باعث کاهش درد، بهبود ناتوانی وبهبود عملکرد بیماران مبتلا به فتق دیسک بین مهره ای شده است. به افراد مبتلا به کمر درد و درمانگرهایی که در این زمینه کار می کنند توصیه می گردد تا از این تمرینات جهت بهبود استفاده نمایند.
  24. تاثیر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی اندام تحتانی بر نوسانات پاسچر در وضعیت ایستاده
    1393
    قوس پا نتیجه ی تکامل مداوم فعالیت های پایه ی انسان مانند راه رفتن است. در میان مهره داران تنها انسان دارای قوس کف پا است. ساختار آناتومیکی قوس های عرضی، طولی داخلی و طولی خارجی باعث شکل گیری عملیات پایداری و تولید نیرو برای حرکت بدن به سمت جلو در فعالیت های بدنی انسان می شود. زانو نیز یکی از مفاصل بسیار آسیب پذیر در بدن انسان است که چیزی در حدود 19 تا 23 درصد تمام آسیب ها را به خود اختصاص داده است. زانوی ضربدری و پرانتزی اغلب به عنوان یک دفورمیتی شایع زانو، به ویژه در زنان گزارش می شود. انگشت شست کج نیز یک ناهنجاری شایع، به ویژه در زنان است. حفظ تعادل بدن در حالت ایستاده معمولاً به عنوان مقیاسی برای شناسایی عملکرد اندام تحتانی بدن محسوب می شود. کنترل پاسچر یک عامل بسیار مهم در حفظ تعادل در طی ایستادن، راه رفتن، کار یا مواقع مواجهه با آشفتگی های ناگهانی در زندگی روزمره است. تلاش های اخیر برای تعیین کمیت حس عمقی با استفاده از نتایج اندازه گیری های فرعی، شامل سنجش پایداری پاسچر و نوسانات پاسچر، می باشد لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ناهنجاری های اسکلتی عضلانی کف پای صاف، کف پای گود، زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی و انگشت شست کج بر نوسانات پاسچر در وضعیت ایستاده است. تعداد 72 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه بوعلی سینا به روش غیر تصادفی ساده در شش گروه دارای ناهنجاری کف پای صاف، کف پای گود، انگشت شست کج، زانوی ضربدری، زانوی پرانتزی و گروه با راستای نرمال اندام تحتانی، انتخاب شدند. ناحیه و سرعت نوسانات پاسچر در وضعیت های مختلف ایستادن با استفاده از دستگاه FDM-S Foot Pressing force اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل آماری با آزمون آنوای یک راهه در سطح معنی داری 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSS ، نسخه ی 20 انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که گروه با ساختار پای گود و انگشت شست کج بیشترین اختلاف را در فاکتورهای نوسان پاسچر از گروه نرمال داشتند. گروه دارای پای صاف نیز اگرچه در شرایط ایستادن تحت چالش کمتر، اختلاف معنی داری از گروه نرمال نداشت، ولی در شرایط ایستادن تحت چالش بیشتر ضعف و اختلاف خود از گروه نرمال را نشان داد. گروه دارای زانوی پرانتزی مشابه ترین گروه به گروه نرمال بود. هر دو گروه دارای زانوی پرانتزی و ضربدری اختلاف معنی داری از گروه نرمال نداشتند؛ اما گروه دارای زانوی پرا
  25. بررسی میزان شیوع ناهنجاریهای اسکلتی رایج در دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر نهاوند در سال تحصیلی 92-93
    1393
    انسان موجودی متحرک بوده که بقای وی در گروی حرکت و فعالیت بدنی است. متخصصان بر این باورند که فقر حرکتی و اتخاذ عادات نادرست همواره می توانند زمینه وقوع بیماری ها و ناهنجاریها بدنی را بیشتر از گذشته فراهم آورند. به همین دلیل توجه به ساختار آناتومیکی بدن بویژه ستون فقرات ضروری به نظر می رسد. در بررسی های پوسچر به ویژه قوس های ستون فقرات، توجه زیادی به دانش آموزان به لحاظ پوسچرهای آنان نشده است. لذا ارزیابی پوسچر دانش اموزان از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که شروع سن مدرسه، قسمت زیادی از زندگی بچه ها را از حالت پویا و متحرک به حالت ساکن و نشسته در می آورد. بی شک شناخت علل وقوع و نوع ناهنجاری ها در راه پیشگیری از آنها کمک شایانی به سلامت جامعه خواهد نمود. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان شیوع ناهنجاریهای اسکلتی رایج در دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر نهاوند در سال تحصیلی 92-93 بود.
  26. طراحی یک برنامه تمرین تکواندو و هم سطح شرایط مسابقه بر حسب نسبت کار به استراحت و پاسخ های لاکتان خون و ضربان قلب هنگام مسابقه
    1390